دانلود :بسته بندی های ضد میکروبی مواد غذایی

-1-پیش گفتار

کیفیت و سلامت مواد غذایی نگرانی مهمی برای تولید کنندگان مواد غذایی ، صنعت غذا ، دولت ها و مصرف کنندگان می باشد. فساد مواد غذایی که بوسیله عوامل فیزیکی، شیمیایی و زیستی موجب میشود باعث خسارت خواص ارگانولپتیکی (Organoleptic) شده و سلامت مصرف کننده را به خطر می اندازد (کُرالِسوهمکاران[1]، 2014 ).

    حفظ ایمنی و کیفیت غذا موضوع قابل ملاحظه ای در روند بسته بندی غذا در حمل و نقل و تجارت محسوب می شود. امروزه تمایل به حداقل کردن پروسه مواد غذایی، نگهداری طولانی مدت مواد غذایی و همچنین ممانعت از شیوع بیماری های ناشی از غذا باعث گردیده است که راه های جلوگیری از رشد میکروارگانیسم ها و استفاده از مواد ضدمیکروبی در بسته بندی محصولات غذایی توسعه زیادی پیدا کند .

تقاضا برای تولید محصولات غذایی تازه ، ایمن و با حداقل فرآیند درحال حاضر از جمله مهم ترین چالش هایی می باشد که امروزه صنعت بسته بندی مواد غذایی با آن مواجه می باشد و همواره بدنبال راهکاری برای حفظ کیفیت و ایمنی غذا در زمینه بسته بندی بوده است. انتخاب صحیح مواد و روش مناسب بسته بندی باعث حفظ کیفیت محصول می شود.

بسته­بندي پوششی است كه سلامت كالاي محتوي خودرا­پس ازتوليد تا مرحله­ي مصرف حفظ مي­نمايد وبا ايجاد يك مانع فيزيكي بين محصولات غذايي ومحيط خارج بهداشت محصول راتضمين مي­كندوعمركالاي فاسدشونده را افزايش مي­دهد. درسا­ل­هاي اخیربه علت افزایش مصرف پلاستیک­ها و با توجه به طول عمربالاي آن­هاوتقریباً زیست تخریب­پذیرنبودن آن­ها،سنتز پلیمر­هاي زیستتخریب­پذیرافزایش یافته است (قنبرزاده و همکاران، 1388).

هدفصنعتبستهبندیحفظموادغذاییبهموثرترینشکلوباکمترینهزینهمیباشدبطوریکهمصرفکنندهوتولیدکنندهبیشترینرضایتراداشتهباشندومادهغذاییایمنماندهومشکلاتزیستمحیطینیزبهحداقلبرسد.

        فیلم یا پوشش بعنوان لایه ای یکپارچه و نازک از ترکیبات پلیمری مختلف برروی مواد غذایی قرار داده می شود . پوشش همان فیلمی است که جهت ماده غذایی بکار برده شده است. ساختار اصلی آن ها بر پایه پلیمرهای طبیعی یا سنتزی با خواص ویژه هستند. عملکرد آنها، ایجاد یک سد در مقابل انتقال مواد (آب، گاز و چربی)، حفظ و انتقال اجزاء مواد غذایی و افزودنی ها (رنگ ها و طعم دهنده ها)، جلوگیری از رشد ریزسازواره ها در سطوح مواد غذایی و نیز حفاظت مکانیکی آنها می باشد. خواص کاربردی فیلم ها به میزان زیادی متاثر از علل هایی مانند فرمولاسیون، تکنولوژی تهیه فیلم، ویژگی های حلال و افزودنی ها است (لیاقتی و همکاران، 1391؛ گِنادیُس[2] ،2002).

        بر اساس تعریف مراجع علمی از واژه زیست تخریب پذیر[3] ، فیلم ها و پوشش های زیست تخریب پذیر به انواعی از این مواد اطلاق می شود که در فرآیند کمپوست قابلیت تجزیه کامل به دی اکسید کربن، آب، متان و مقدار اندکی زیست توده [4] توسط ریزسازوارها را داشته باشند. در این فرآیند میکروارگانیسم ها و یا آنزیم های آنها یک سوبسترا را بعنوان یک منبع غذایی مصرف و شکل اولیه پلیمر را از بین می برند(گِنادیُس ، 2002).

        بطورکل، پلیمرهای زیست تخریب پذیر را میتوان براساس ترکیب شیمیایی، روش سنتز، روش فرآیند، اهمیت اقتصادی، کاربرد، منشأ و … طبقه بندی نمود. پلیمرهای زیست تخریب پذیر را بر اساس منشأ می توان به پلیمرهای طبیعی یا بیوپلیمرها که از منابع تجدید شونده حاصل می شوند و پلیمرهای سنتزی که از نفت خام (یک منبع غیرتجدید شونده) سنتز می شوند، طبقه بندی نمود.

طبقه بندی بیوپلیمرها با منشأ طبیعی :

1. پلی ساکاریدها مانند نشاسته، سلولز، لیگنین و کیتین

2. پروتئین ها مانند ژلاتین، کازئین، گلوتن گندم، پشم و ابریشم

3. لیپیدها که شامل چربی های حیوانی و روغن های گیاهی مانند روغن کرچک

4. پلی استرهای تولید شده بوسیله میکروارگانیسم ها یا بوسیله گیاهان مانند پلی هیدروکسی آلکانوآت ها (PHA) و پلی3-هیدروکسی بوتیرات (PHB)

5. پلی استرهای سنتز شده از منومرهای با منشأ طبیعی مانند پلی لاکتیک اسید (PLA)

6. دیگر پلی مرهای طبیعی مانند کائوچوی طبیعی

طبقه بندی بیوپلیمرها با منشأ معدنی :

1. پلی استرهای آلیفاتیک مانند پلی گلیکولیک اسید (PGA)، پلی بوتیلن سوکسینات (PBS)، پلی کاپرولاکتون (PCL)

2. پلی استرهای آروماتیک یا مخلوطی از پلی استرهای آلیفاتیک و آروماتیک مانند پلی بوتیلن سوکسینات ترفتالات (PBST)

3. پلی وینیل الکل ها

4. پلی اولفین های اصلاح شده مانند پلی اتیلن و یا پلی پروپیلن با عامل های حساس به دما یا نور

• در این طبقه بندی PLA بخاطر آنکه منومر آن (اسید لاکتیک) بطور وسیع بوسیله تخمیر تولید می شود، در گروه بیوپلیمرها با منشأ طبیعی طبقه بندی شده است، اما با توجه به اینکه میتوان PLA را از مشتقات نفتی سنتز نمود، میتوان آنرا در گروه پلی استرهای آلیفاتیک سنتزی نیز طبقه بندی نمود (لیاقتی و همکاران، 1391؛ اِسمیت [5] ، 2005).

[1]Corrales et al

[2]Gennadios

[3]Biodegradable polymer

[4]Biomass

[5]Smith