بررسی تأثیر کميت­هاي تحريک الکتريکي با فرکانس پايين بر مهار روند صرع­زايي در کيندلينگ سریع مسير پرفورنت در موش صحرايي  

تعداد 52صفحه در فایلword

كارشناسي ارشد در رشته فیزیولوژی

عنوان

بررسی تأثیر کميت­هاي تحريک الکتريکي با فرکانس پايين بر مهار روند صرع­زايي در کيندلينگ سریع مسير پرفورنت در موش صحرايي  

1مقدمه

 صرع^[1] يك اختلال نورولوژيك با شيوع حدود يك درصد است كه مشخصه آن تشنج هاي غيرقابل پيش بيني و دوره اي است [1, 2]. شايعترين نوع صرع در انسان صرع لوب گيجگاهی^[2]  است [3]. در اين نوع صرع، تشکیلات هيپوکمپ از جمله ناحیه شکنج دندانه دار نقش مهمی در عمومی شدن تشنجات دارد. کيندلينگ^[3] مدل مناسبي برای مطالعه روند صرع زايي^[4] است ]4،5[. دراين مدل استفاده از تحريکات الکتريکي زير آستانه اي تكراري در نواحي خاصي از مغز جلويي نظير هيپوکمپ، به تدريج سبب بروز رفتارهاي تشنجي و در نهايت سبب ايجاد تشنجات عمومي مي شود. در ميان نواحي مختلف مغز، شكنج دندانه دار، به عنوان بخشی از تشکيلات هيپوکمپ (که نقش مهمي در صرع لوب گيجگاهي دارد)، يكي از نواحي حساس براي ايجاد كيندلينگ است.]6،7[ مطالعات مورفولوژيك، الكتروفيزيولوژيك و فارماكولوژيك تشابهات برجسته‌اي را بين كيندلينگ و صرع لوب گيجگاهي انسان آشكار كرده است [6].

وقوع تشنج در حدود 25 درصد از بيماران صرعی، با دارو درمانی قابل کنترل نمی باشد [8]. درمان جراحی نيز تنها در صورت تک کانونی بودن صرع قابل استفاده است و عوارض غيرقابل برگشتی را به دنبال دارد. در دو دهه اخير تحريک الکتريکی مغز به عنوان يک درمان کمکي و گاهی اصلی در بيماران صرعی مقاوم به درمان مورد توجه قرار گرفته است. تحريک الکتريکی (عمدتاً با فرکانس بالا) در نواحی عمقی مختلفی از مغز برای درمان صرع اعمال شده است [9]. اما در مطالعات in vivo و in vitro اثرات ضد تشنجی تحريک با فرکانس پايين [5] نيز مشاهده شده است [8, 10].

هر چند مکانيسم هايي که¹ LFS (Low Frequency stimulation) از طريق آنها اثرات ضد تشنجي خود را اعمال مي کند هنوز روشن نشده است، اما شواهدي وجود دارد كه نشان  مي دهد LFS از طريق ايجاد تضعيف طولاني مدت (LTD) و يا ايجاد تضعيف پس از تقويت باعث ايجاد نوعي شكل پذيري سيناپسي مي شود² [11]. نشان داده شده­است که اعمال تحريک الکتريکي با فرکانس پايين مي­تواند در درمان صرع  مقاوم به دارو مؤثر باشد. همچنین مشخص شده که LFS روند صرعي شدن را کاهش مي دهد(12). از آنجا که در آزمايشگاه ما مکانيسم هاي اثرات ضد تشنجي LFS مورد مطالعه قرار مي­گيرد، بهینه کردن کميت­هاي  LFS به منظور ايجاد بيشترين کاهش در روند صرعي شدن بسيار مهم مي باشد. با توجه به اين که کميت­هايي چون فرکانس، تعداد پالس و فاصله زماني بين تحريکات کيندلينگ و اعمال LFS نقش تعيين کننده­اي در ميزان کاهش روند صرعي شدن توسط LFS دارند در اين تحقيق با تغيير اين کميت ها، بهترين الگوي ممکن براي LFS به منظور مهار روند صرعي زايي مورد بررسي قرار مي­گيرد. تغيير تعداد پالس در واحد زمانLFS  (که برای سهولت نوشتاری در این متن به آن فرکانس  LFS اطلاق می شود) باعث تغيير اثر مهاري آن بر روند صرع زايي مي­شود. [13]. یکی از مهمترین مشخصه های  LFS، فركانس امواج مي باشد. بر اساس مطالعات انجام شده، مكانيسم ايجاد LTD بسته به فركانس LFS تغيير مي كند [14]. مطالعه اين موضوع كه تغيير در فركانس LFS چه تأثيري بر اثرات ضد تشنجی آن خواهد داشت، مي تواند در دستيابي به بهترين الگوي LFS در درمان صرع وتشنج نقش مهمي داشته باشد. بنابراين، در اين تحقيق براي بررسي اينكه آيا اثرات LFS در روند صرع زایي مي تواند بسته به فرکانس آن باشد، از فرکانس هاي 25/0، 1 و5 ( فرکانس 25/0 به عنوان کمترين فرکانس عنوان شده، فرکانس 5 به عنوان بالاترين فرکانسLFS و 1 به عنوان متداول ترين فرکانسLFS  مطالعه شده) استفاده گرديد و تأثير اعمال LFS با فركانس هاي فوق بر روند كيندلينگ مسير پرفورنت بررسی گردید. براي بررسي اينكه آيا تغيير فاصله بين تحريکات کيندلينگ و اعمالLFS  باعث تغيير اثر مهاري آن بر روند صرع زايي مي­شود، LFS در فواصل زمانی 30 ثانیه، 5 دقیقه و 30 دقیقه بعد از تحریکات کیندلینگ اعمال شد. همچنین برای بررسی اثر تغيير تعداد پالس هاي تحريکي LFS این تحریکات به صورت 1،4،8 بسته تحریکی به حیوانات اعمال گردید. هر بسته حاوي 200 پالس يک ميلي ثانيه­اي (فرکانس یک هرتز) بود و فاصله بین بسته ها پنج دقیقه بود.

[1] epilepsy

[2] Temporal lobe epilepsy

[3] Kindling

[4] Epileptogenesis

1 low frequency stimulation (LFS)

2 plasticity