%31تخفیف
نمود جلوههای پیوند انسان با خداوند و آفریدههای او در بوستان سعدی
تعداد183صفحهword
گروه ادبیات فارسی
کارشناسی ارشد (M.A.)
گرایش: زبان و ادبیات فارسی
نمود جلوههای پیوند انسان با خداوند و آفریدههای او در بوستان سعدی
پیوند انسان با خداوند و جلوههای آفرینش، یکی از درون مایههای شعری اغلب شاعران عرصه زبان و ادبیات فارسی از دورهی آغازین شعر تاکنون بوده است. این ویژگی در شعر و اندیشههای برخی شاعران به دلایل خاص بیشتر نمود پیدا کرده است.
سعدی شیرازی شاعر بنام سبک عراقی که در قرن هفتم می زیست در اشعار خویش به ویژه بوستان تلاش کرده است با ترسیم مدینهی فاضله در ذهن خویش انسانها را بدین سمت و سو سوق دهد.
یکی از محتواهای غالب در این کتاب که در بیشتر اشعار آن به چشم می خورد. همین اندیشهی ناب، تجلی پیوند انسان با خداوند و آفریدههای اوست.
پژوهشگر در این پایان نامه کوشش دارد با خواندن تمام ابیات سعدی نامه این ویژگی شعری سعدی را به دقّت مورد نقد و بررسی قرار دهد.
مهمترین دستاوردی که از این پژوهش به دست آمد آن است که بوستان شیخ تجلی گاه زیستن برای خداست و او جلوههایی از پیوندها هم چون دادگری، نیکوکاری، رعیت پروری و … را می آفریند که عمل به آنها انسان را به سرچشمهی خوبیها پیوند می زند و آرمان شهری ساخته میشود که در اندیشهی سعدی جلوه گر است.
کلید واژهها: خداوند، سعدی، بوستان، پیوند، جلوهها
دسته: ادبیات, علوم انسانی
برچسب: خداوند، سعدی، بوستان، پیوند، جلوهها
اولین کسی باشید که دیدگاهی می نویسد “نمود جلوههای پیوند انسان با خداوند و آفریدههای او در بوستان سعدی” لغو پاسخ
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.