دانلود پروژه:تسلیح سطحی بسترهای نرم با استفاده از ژئوتکستایل به­منظور احداث خاکریزها

تعداد130 صفحه در فایل word

گروه مهندسی عمران

کارشناسی ارشد

مهندسی عمران –  ژئوتکنیک

تسلیح سطحی بسترهای نرم با استفاده از ژئوتکستایل به­منظور احداث خاکریزها

خاکریز­ها اغلب برای ساخت جاده­ها، راه­آهن­ها و یا سازه­های کنترل امواج، مانند موج­شکن­ها به کار می­روند. احداث این خاکریز­ها بر روی لایه­های رس نرم با مقاومت کم، قابلیت فشردگی بالا و نفوذ­پذیری کم، منجر به نشست زیاد، لغزش شیب و در نتیجه گسیختگی کامل می­شود. در این تحقیق از روش المان محدود و تعادل حدی، و با در نظر­گیری اثر پارامتر­هایی همچون مدول ژئوتکستایل، عرض تاج خاکریز، ارتفاع و شیب خاکریز، چسبندگی زهکشی نشده و عمق پی رسی، برای بررسی اثرات تسلیح بستر خاکریز با استفاده از ژئوتکستایل به کار رفته است. این امر، توسط نرم­افزار المان محدود PLAXIS که پیش­تر، صحت عملکرد آن در دو مدل M.C. و M.C.C بررسی می­شود و همچنین توسط نرم­افزار تعادل حدی GeoSlope که ضریب اطمینان پایداری خاکریز را در هر پارامتر بررسی می­کند، محقق می­شود.

نتایج بدست آمده نشان می­دهند که کاهش ارتفاع خاکریز و عمق پی رسی و همچنین افزایش شیب خاکریز موجب کاهش نشست، تغییر­مکان جانبی خاکریز و همچنین نیروی ژئوتکستایل می­شوند. هرچه بر میزان چسبندگی پی رسی افزوده می­شود، نشست، تغییر­مکان جانبی خاکریز و نیروی ژئوتکستایل کاهش می­یابد. کاهش عرض تاج خاکریز، تأثیر چندانی در نیروی ژئوتکستایل ایجاد نمی­کند اما موجب کاهش تغییر­مکان جانبی و تا حدودی نشست خاکریز می­شود. بررسی­ها حاکی از آن است که افزایش مدول ژئوتکستایل موجب افزایش قابل توجهی در نیروی ژئوتکستایل و کاهش تغییر­مکان جانبی و نشست خاکریز می­شود. همچنین نتایج تحلیل تعادل حدی نشان می­دهد که کاهش ارتفاع، شیب و عرض تاج خاکریز، و همچنین افزایش چسبندگی پی رسی موجب افزایش پایداری کلی خاکریز خواهد شد، در حالی که تغییر عمق پی رسی تأثیری در پایداری کلی خاکریز نخواهد داشت.

واژه­های کلیدی:

تسلیح بستر، رس نرم، خاکریز، ژئوتکستایل، تحلیل عددی