%53تخفیف
تراریختی گیاه کلزا (Brassica napus L.) با استفاده از Agrobacterium tumefaciens حاوی ژن espA-eae تحت کنترل پروموتر بذر- ویژه ی FAE
تعداد128صفحه در فایل word
گیاه کلزا (Brassica napus L.) جزء یکی از سه گیاه تولید کننده ی روغن جهان می باشد. به دلیل کشت انبوه این گیاه و ویژگی های اقتصادی آن ایجاد خصوصیات جدید در این گیاه امکان کشت چند منظوره ی آن را فراهم می آورد. باکتری Enterohemorrhagic Escherichia coli O157:H7 یکی از خطرناک ترین باکتری های جنسEscherichia می باشد و باعث بیماری کولیت هموراژیک و سندرم همولیتیک اورومیک در انسان می شود. این باکتری پس از ورود به بدن در ابتدا با تولید پروتئین های EspA، EspB، EspD، Tir و اینتیمین به سطوح اپی تلیال چسبیده و فرآیند بیماریزایی خود را شروع می کند. هدف این تحقیق ایجاد گیاه تراریخت جهت تولید عوامل بیماریزای EspA:Intimin به صورت کایمریک به عنوان کاندیدای واکسن علیه E.coli O157:H7 می باشد. ژن سنتتیک EI که کد کننده ی پروتئین های EspA و اینتیمین است جهت انتقال به گیاه مورد استفاده قرار گرفت. بدین منظور ابتدا کشت بافت گیاه کلزا با استفاده از هورمون بنزیل آدنین و نفتالین استیک اسید بهینه شد. سپس به وسیله آگروباکتریوم فرآیند تراریختی نیز با استفاده از دو روش سنتی و چاهک بهینه شد. ژن EI به وسیله ی Agrobacterium tumefaciens به گیاه کلزا منتقل شد. این ژن تحت کنترل پروموتر بذر- ویژه ی FAE بود. جداکشت های برگ های لپه ای پس از آغشتگی با سوسپانسیون آگروباکتریوم به ترتیب در محیط همکشتی، محیط های انتخابی القای شاخه زایی حاوی هورمون mg l-1 3 هورمون بنزیل آدنین و محیط بلوغ شاخه ی فاقد هورمون و نهایتاً محیط ریشه زایی حاوی mg l-1 1 هورمون نفتالین استیک اسید کشت شدند. گیاهان سبز مقاوم به آنتی بیوتیک در محیط انتخابی به گلدان های خاک و ورمیکولیت منتقل شدند. از گیاهان تراریخت DNA ژنومی استخراج شد و واکنش زنجیره ای پلیمرازی به منظور تایید ورود ژن EI به گیاه انجام گرفت. این مطالعه نشان دهنده ی آینده ای امید بخش برای استفاده از گیاهان تراریخت به عنوان بیوراکتور جهت تولید پروتئین و واکسن های نوترکیب می باشد.
واژگان کلیدی: کلزا، آگروباکتریوم، اینتیمین، کوتیلدون، باززایی
دسته: زیست شناسی, علوم تجربی
برچسب: آگروباکتریوم, اینتیمین, باززایی, کوتیلدون, واژگان کلیدی: کلزا