دانلود: تحلیل دیدگاه ساکنان شهرک صادقیه کرمانشاه در خصوص مدیریت شهری و نقش و جایگاه خود در این مدیریت

مقدمه  

          تا 150 سال پیش فقط دو شهر میلیونی در جهان وجود داشت لندن و پاریس. این رقم در سال 1990 میلادی به 286 شهر رسید به علاوه، در این مدت تعداد شهرهایی که بیش از 5 یا 10 میلیون نفر جمعیت دارند به سرعت افزایش یافته است  همچنین تا 60 سال پیش شهرهایی که بیش از یک میلیون نفر جمعیت داشتند در کشورهای توسعه یافته و در عرض های جغرافیایی منطقه معتدل یعنی بالای 40 درجه شمالی قرار داشتند ولی از آن زمان به بعد نسبت شهرهای میلیونی در کشورهای در حال توسعه افزایش یافته است (فلاحیان ،1390 :120) .شهرنشین شدن جمعیت ، افزایش جمعیت شهرها و به دنبال آن توسعه ی شهرهای کوچک و بزرگ از ویژگی های عصر حاضر است و توسعه پایدار آنها در گرو داشتن برنامه ریزی و مدیریت شهری کارآمد است ( رضویان ، 1381 : 4)

            رشد فضایی – کالبدی شهر های ایران نیز، در دهه های اخیر به علت رشد طبیعی جمعیت و از همه مهمتر مهاجرت روستا – شهر بسیار شتابان و خارج از معیارهای برنامه ریزی شهری صورت گرفت. این رشد فیزیکی سریع به حدی بود که بسیاری از اراضی محدوده شهرها و حتی روستاهای حاشیه ای با تغییر کاربری به بافت شهری پیوستند . علاوه براین پیشرفت تکنولوژی و پیدایش و استفاده روز افزون ازاتومبیل ، وسایل نقلیه عمومی ، رایانه ، اینترنت ، تلفن همراه و بزرگ راه ها و اتوبان ها سبب شد تا بسیاری از اراضی پیرامونی شهرها بصورت شهرک های اقماری به بافت کالبدی شهرها اضافه شوند.

             ازسوی دیگر، وقتی شهر ها به سرعت گسترش می یابند مسئولان و مدیران به موازات رشد سریع جمعیت شهر نشین ، نمی توانند تاسیسات و تجهیزات لازم را فراهم کنند در نتیجه مشکلات زیادی پدید می آید که اگر کنترل و هدایت نشود زندگی ساکنان شهر به شدت مختل می گردد به همین دلیل صاحب نظران در کشورهای مختلف به امر برنامه ریزی شهری می پردازند .

            در برنامه ریزی شهری چگونگی توسعه فیزیکی شهر ، نحوه استفاده از اراضی شهر ، محله بندی ، مسکن ، ترافیک ، فضای سبز و سایر موارد  در رابطه با جمعیت و عملکرد شهر مورد بررسی قرار می گیرد . در طول سال های اخیر رشد سریع شهرهای بزرگ کشورهای در حال توسعه منجر به پیدایش مسائلی مانند کمبود واحد های مسکونی بالا بودن میزان بیکاری ، مشکلات اقتصادی ، فقر ، حاشیه نشینی ، آلودگی های زیست محیطی و غیره شده است . همین موضوع خود موجب نابرابری خدمات و امکانات و کم رنگ شدن عدالت اجتماعی در سطح منطقه ای و ملی گردیده است . بر این اساس تعداد زیادی از محققان بر این عقیده اند که برنامه ریزی های توسعه باید با تاکید بر پویایی شهرهای کوچک و متوسط تهیه شوند . از اوایل دهه ی 1960 مراکز شهری کوچک و میانی توجه سیاست گزاران و برنامه ریزان را به خود جلب کرده است ( سرور ، 1385 : 76 )به نظر می آید که تغییرات فضایی – کالبدی شهر ها نیز هر چند کم یا زیاد  می توانند اثرات بزرگ و محسوسی را بر سیستم شهر و روستا و نیز زنجیره های اکولوژیکی سکونتگاهها داشته باشند. در واقع ،آهنگ زمان بر تشکیلات فضایی تاثیر می گذارد، مثلا تا قبل از اختراع راه آهن ، شهر ها با قطری نه بیش از یک تا دو کیلومتر طول ،  گسترش داشتند درحالیکه پس از انقلاب صنعتی شهر ها با سرعتی شگفت آور، روبه توسعه نهادندو تعداد افرادی که روزانه به بخش مرکزی شهر ها وارد می شدند از دیگر بخش های شهر بیشتر بود (شکویی ،1373 : 87 ) حال برای غلبه بر مشکلات شهری پیش آمده و بنا به آنچه که علم برنامه ریزی شهری داعیه آن را دارد ، مراحل گسترش فضایی شهر ها به همراه تغییر و تحولاتی که در هر دوره صورت گرفته ، و نیز  عواملی که توسعه فضایی شهر ها را تحت تاثیر قرار می دهند بایستی  شناسایی و کنترل شوند و انجام این امر مستلزم نگریستن به مسائل در قالب یک دید سیستمی است  .

شهر کرمانشاه نیز با رشد سریع خود بویژه در سی سال اخیر هم از بعد جمعیتـــی و هم از بعد فضایی – کالبدی به یکی از شهرهای بزرگ ایران تبدیل شده  است بطوریکه  هم اکنون در ردیف کلانشهرهای ایران قرار گرفته است. این گسترش سریع در هر دو بعد علاوه بر رشد ناموزون ، سبب مشکلات متعدد در زمینه هایی چون مسکن ، اشتغال و بیکاری ، حمل و نقل خدمات عمومی ، مشکلات اجتماعی ، آلودگی محیط زیست ، نابودی اراضی کشاورزی ، هضم روستاهای پیرامونی در درون محدوده شهری و …  شده است در واقع گسترش فضایی – کالبدی شهر کرمانشاه بسان سیستمی عمل می کند که دارای تاثیرات متقابل بر محیط زیست ، نابرابری و نارسایی در توزیع خدمات ، افزایش جمعیت شهری ، ساخت خانه های غیر مستحکم ، وجود ترافیک های سنگین در سطح شهر و سایر مشکلات دیگر است .

مهمترین عامل در توسعه فضایی شهر کرمانشاه افزایش جمعیت بوده است ، بنا به اعلام مرکز آمار استان کرمانشاه جمعیت کرمانشاه در سال 1390 در حدود   405  851   نفر با 311 242  خانوار بوده که نشان از گسترش چشمگیر جمعیت این شهر نسبت به گذشته دارد ، البته این افزایش فقط ناشی از رشد طبیعی جمعیت نبوده بلکه دلایل دیگری از قبیل مهاجرت شدید روستاییان و پیوستن روستاهای همجوار دراین رشد اثر گذار بوده اند.

بررسی گسترش فضایی – کالبدی شهر کرمانشاه و ارزیابی مشکلات مربوطه از دیدگاه برنامه ریزی شهری ، بسان سیستمی است که برای شناخت آن بایستی اجزای تشکیل دهنده آن شناخته شوند .

بررسی گسترش فضایی–کالبدی شهر کرمانشاه و ارزیابی مشکلات مربوطه از دیدگاه برنامه ریزی شهری در کشور سابقه چندانی نداشته وازاین دیدگاه کاملا موضوعی تازه است. گسترش بی رویه شهر کرمانشاه از یکسوو مدیریت و برنامه ریزی شهری از سوی دیگر در تعاملی مستمر سعی در حل مشکلات شهری بوجود آمده دارند . بعلاوه ، نقش مدیریت شهری درحل و بحث مشکلات ایجاد شده ، خود می تواند برای تحقیقات آینده ، زمینه ای از راه حل ها باشد چرا که شناخت تحلیلی  نقش مدیریت شهری شهر کرمانشاه به منظور دستیابی به توسعه مطلوب و ارائه راه حل هایی جهت بر طرف نمودن و یا کاهش مشکلات این شهر ، ضمن این که مورد توجه این تحقیق میباشد بعنوان الگویی برای سایر شهرها بوده  و می تواند یک دید فرا منطقه ای را نیز لحاظ نماید .