دانلود محصول: تأثیر 12 هفته تمرین با دستگاه مقاومتی– ضربه ای در مقایسه با تمرین با کش بر میزان شدت شوت پسران فوتبالیست جوان

تعداد 110 صفحه فایل word

هدف: اصل ویژگی، یکی از اصول تمرینات آماده­سازی است. به ویژه اینکه هنگام استفاده از برنامه­های تمرینی مقاومتی در فصل مسابقات، احتمال کاهش عملکرد و مهارت­ها وجود دارد. بنابراین، هدف اصلی این تحقیق، بررسی تأثیر 12 هفته تمرین با دستگاه مقاومتی– ضربه ای در مقایسه با تمرین با کش بر شدت شوت پسران فوتبالیست بود.

روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه­تجربی و از طرح پیش­آزمون پس­آزمون استفاده شد. 32 نفر فوتبالیست پسر با میانگین سنی 3/1 ± 5/16 سال، قد 6/7 ± 5/166سانتی­متر، وزن 8/7 ± 1/58 کیلوگرم، شاخص توده بدن 3/1 ± 8/20 کیلوگرم بر متر­مربع، به روش نمونه­گیری در دسترس، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 16 نفری تمرین با دستگاه ضربه ای – مقاومتی و تمرین با کش تقسیم شدند. تمرینات با دستگاه و کش در طول 12 هفته (هفته­ای 3 جلسه)، از هفته اول با 25 ضربه یا حرکت شروع و با اضافه بار 25 ضربه در هر هفته، هفته دوازدهم به 300 ضربه یا حرکت رسید. در تمرین با کش از حرکت مقاومتی و در تمرین با دستگاه از حرکت ضربه استفاده شد. قبل از شروع دوره تمرینی و در پایان دوره تمرینی، قدرت شوت به عبارتی میزان اثر توپ بر دستگاه، با استفاده از دستگاه مقاومتی- ضربه ای و توان اندام تحتانی آزمودنی­ها ثبت شد. براي تجزیه و تحلیل آماري از نرم­افزار  SPSS₁₈، آزمون t مستقل و تحلیل واریانس 2×2 استفاده شد.

 یافته­ها: تجزیه و تحلیل داده­ها نشان داد، افزایش معنی‌داری در مقادیر هر دو گروه تمرین با کش و تمرین با دستگاه، در سطح معنی داری کمتر از 05/0 بدست آمد. همچنین، تمرین با دستگاه نسبت به تمرین با کش به میزان معنی­داری، افزایش شدت شوت بیشتری را نشان داد (11 درصد بهبود بیشتر).

نتایج: دستگاه مقاومتی- ضربه­ای در بهبود عملکرد شوت بازیکنان تأثیر بسزایی دارد.

كلمات كليدي: شدت شوت، دستگاه ضربه ای – مقاومتی،  تمرین با کش