بررسی و تحلیل عوامل تأثیر گذار بر تعلیم و تربیت دوره ساسانی »

«تاريخ آينه‌ي عبرت است نه كارنامه جهل و جنايت. تاريخ راستين سرگذشت زندگي انسان است. كسي كه تاريخ را چنانكه هست مي نگرد، به كمك آن مي تواند فاصله زمان را بنوردد، وزندگي كنوني خويش را در زندگي انسان هاي گذشته و در دنباله ي آن مشاهده كند مورخ امروز احياء كننده قرن هاي گذشته است و از او توقع مي رود دست خوانندگان را بگيرد و آنها را در گذشته، در كوچه بازارهاي دنياهاي فراموش شده بگرداند و همه چيز گذشته را پيش چشم آنها روح و حركت بخشد. تنها به ذكر آنكه فلان اقوام چگونه در جنگي شكست خورده اند يا در حادثه اي پيروز شده اند بسنده نكند. زندگي آنها را از نو حيات ببخشد، احوال و افكار آنها را زنده كند، و نشان دهد كه آنچه آنها را به شكست ها و پيروزي ها كشانيده است كدام اسباب بوده است»( زرين كوب ،1368).