بررسی مقاومت دارویی و فراوانی ژنهای blaVIM و blaNDM در اسینتوباکتربومانی های ایزوله شده از بیماران شهرتهران
تعداد 103صفحه در فایل word
چکیده:
مقدمه : در حال حاضر بتالاکتام ها به عنوان داروی انتخابی در درمان عفونت های اسینتوباکتر بومانی مقاوم به چند دارو استفاده می گردد هرچند مقاومت به این عوامل رو به افزایش می باشد. این باکتری با مکانیسم های مختلف از جمله تولید بتالاکتامازها به این داروها مقاومت نشان می دهند. متالوبتالاکتاماز دارای تیپ های مختلفی می باشند که که در بین آنها blaVIM و blaNDMاز همه بارزتر است .با توجه به اینکه در شهر تهران میزان فراوانی ژن فوق در اسینتوباکتر بومانی مشخص نمی باشد این مطالعه با هدف بررسی مقاومت دارویی و فراوانی ژنهای هایblaVIM و blaNDM در اسینتوباکتر بومانی های ایزوله شده از بیماران شهر تهران به روش مولکولی اجرا گردید.
روش کار: این مطالعه برروی 500 نمونه بالینی جمع آوری شده از 3 بیمارستان شهر تهران طی مدت دو سال انجام گردید. پس از جمع آوری نمونه ها با استفاده از روش های کشت و بیوشیمیایی گونه اسینتوباکتر بومانی شناسائی گردید. سپس تست حساسیت آنتی بیوتیکی بر روی این ایزوله ها با روش دیسک دیفیوژن بر اساس دستور CLSI انجام گردید. در نهایت برای بررسی فراوانی ژن های blaVIM و blaNDM با استفاده از پرایمرهای اختصاصی PCR انجام شد.
نتایج: با توجه به نتایج غربالگری اولیه، بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی در 100 ایزوله اسینتوباکتر بومانی مربوط به آنتی بیوتیک های سفی پیم و کمترین مقاومت مربوط به پلی میکسین B بدست آمد. نتایج PCR نشان داد که به ترتیب 17% و 20%، سویه ها حامل ژن های blaVIM و blaNDMمی باشند.
بحث: این مطالعه نشان داد که ژنهای کدکننده blaVIM و blaNDMدر حال گسترش در بین سویه های بالینی اسینتوباکتر بومانی بوده، لذا شناسایی ژنهای فوق با استفاده از روش مولکولیPCR که روشی سریع و مقرون به صرفه است برای جلوگیری از انتشار عفونت در بیمارستان های شهر تهران پیشنهاد می شود.
کلمات کلیدی: اسینتوباکتر بومانی، بتالاکتامازهای وسیع الطیف، دیسک ترکیبی، VIM، NDM، PCR