دانلود پروژه:بررسی تاثیرات دوره گذر از سنت به مدرن(نوگرایی)در­شکل گیری معماری مسکونی شیراز و تزیینات وابسته به آن(دوره پهلوی دوم)

تعداد325 صفحه در فایل word

كارشناسي ارشد در رشته‌ی

 پژوهش هنر

بررسی تاثیرات دوره گذر از سنت به مدرن(نوگرایی)در­شکل گیری معماری مسکونی شیراز و تزیینات وابسته به آن(دوره پهلوی دوم)

از زمانی که فرهنگ غرب وارد معماری درونگرای ایرانی شد، معماری مدرن ایرانی شکل گرفت. بناها در همۀ حوزه ها و دسته بندی های ساختمانی از درون به بیرون چرخش داده شدند. این گردش به طور بنیادین بر دیگر عناصر معماری ایران از جمله تزیینات و مباحث خرد و کلان در حوزۀ معماری و شهرسازی نظیر خیابان ها، کوچه ها، پنجره ها و نماها و به عبارتی فضاهای تازه و نوین تأثیر گذاشت. در ایران تمایل به نوسازی در دوران قاجار آغاز، در دوران پهلوی اول شدت و در دوران پهلوی دوم تثبیت و در سراسر کشور فراگیر گردید. دورۀ پهلوی دوم نقطۀ عطف مدرنیسم در ایران است. در این دوره می توان از نوعی تحول سخن گفت که در آن تلاش می شد تا جامعۀ سنتی ایران به جامعه ای مدرن با الگوی غربی تبدیل شود. در این ارتباط گسترش شهرنشینی و سازمان های نوپدید و ملزومات وابسته به آن از جمله رشد طبقۀ متوسط نوین در اولویت قرار داشت.

تأثیرات نوگرایی بر معماری مسکونی دورۀ پهلوی دوم شیراز و تزیینات وابسته به آن در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته  است. روش به کار رفته توصیفی ـ تحلیلی است یعنی به تشریح و تبیین دلایل شکل گیری این وضعیت و چگونگی آن پرداخته است. همچنین با تحلیل داده ها، گونه شناسی جهت شناخت کامل تر و جامع تر خانه های پهلوی دوم شیراز صورت پذیرفته است.

تقسیم بندی فضای پر و خالی خانه، چهار گونۀ پُر، نیمه پُر، میان پُر و دو بر پُر در پلان های کاربری مسکونی این دوره داده است. همچنین محور دسترسی خانه ها به صورت مستقیم، شکسته و منقطع بوده که فضاهای خصوصی و عمومی در اطراف آنها پراکنده و متمرکز هستند. نماهای خانه های این دوره به صورت مکعب هایی ساده و فاقد تزیین است. مهمترین عنصر تزیینی به کار رفته در نما قاب های مورد استفاده جهت تزیین در است که برخی خانه ها فاقد آن است و برخی دیگر دارای قاب ساده یا ترکیبی هستند.

نتایج حاصل نشان می دهد که الگوی معماری مسکونی خانه های نوین دورۀ پهلوی دوم در شیراز عمدتاً به صورت برونگرا در دو طبقۀ غیر مجزا با الگوی سکونت تک خانواری و سقف های ردیفی از جنس شیروانی است. پلان عمدتاً دارای تقسیمات سه قسمتی با گونۀ نیمه پُر همراه با محور دسترسی منقطع و تمرکز فضای خصوصی و عمومی حول محور است. از مشخصه های نما و تزیینات خانه های این دوره اجرای بدنۀ نما با استفاده از سیمان و سنگ و به ندرت آجر است. نماها و نمادها به شیوۀ مدرن و سبک بین المللی، حذف تزیینات و آرایه های الحاقی در نما، وجود تزیینات ساده در قاب ورودی و قرارگیری تیغۀ سیمانی سرتاسری به عنوان سرسایه است.

واژگان کلیدی: مدرنیسم(نوگرایی) ـ هنر پهلوی – معماری پهلوی ـ هنر مردم گرا ـ گونه شناسی معماری پهلوی.