%34تخفیف
آخرت شناسی و جایگاه آن در فلسفهی افلاطون
تعداد 151 صفحه درword
گروه فلسفه
کارشناسی ارشد
در رشتهي فلسفه گرايش غرب
آخرت شناسی و جایگاه آن در فلسفهی افلاطون
کلمات کلیدی: افلاطون، انسان، نفس، فناناپذیري، زندگی، سعادت، مرگ، آخرتشناسی. |
چكيده:انسان نفس آمیخته با بدن است و اما افلاطون نفس را به وضوح از بدن متمایز میکند. نفس مقدم بر بدن ودارای خرد و فناناپذیر است. مسأله این است که نفس از عالم معقول به اینجهان هبوط کرده است. اینجهان محل تطهیر نفس و مهیا شدن آن برای بازگشت به موطن اصلی است. به نظر افلاطون هدف از زندگی در اینجهان تشبه به خداست و سعادت حقیقی نیز در همین تشبه است.پس شیوهی زندگی در اینجهان حائز اهمیت است. به نظر افلاطون انتخاب نوع زندگی یعنی زندگی توأم با فضیلت یا زندگی فلسفی و زندگی براساس ظلم انتخاب بزرگی است که سرنوشت انسان را در جهان بعدی مشخص میکند.اما مرگ انتقال از این جهان به جهان دیگر است و مرگ عملاً نوعی عبور و گذر از ساحت سایه و فرع(عالم صیرورت) به سوی عالم اصلی و حقیقی(عالم مثل) است. نفس که خویشاوند مثل است باید به سوی خویشاوندان الهی خویش بازگردد و چون مسیر بازگشت از مرگ میگذرد، مرگ خواستنی و گرامی شمرده میشود. پس غایت بازگشت به خانه است و مرگ نیز همچون زندگی و اخلاق وسیلهی بازگشت است.در باب انسان و سرنوشت هر دو جهانش، فناناپذیری نفس محور است و افلاطون بر مبنای فناناپذیری نفس، زندگی اینجهانی و آنجهانی را تبیین میکند. |
Ggjmnd –
prescription medication for severe allergies strongest otc allergy med allergy med comparison chart