دانلود پروژه:بررسی اثرات احداث سد و بهرهبرداری از مخازن بر وضعیت کمی آبخوان
تعداد 114 صفحه فایل word قابل ویرایش
Site: www.filenaab.ir
رشته عمران گرايش سازههاي هيدروليکي
بررسی اثرات احداث سد و بهرهبرداری از مخازن بر وضعیت کمی آبخوان
چکيده
اجراي طرحهاي توسعه منابع آب بهويژه به شکل احداث سد و بهرهبرداري از آن به خصوص براي مخازني که در ورودي دشتها احداث ميشوند ميتواند در بلندمدت اثرات چشمگيري بر وضعيت کمي آبخوانهاي پاييندست ايجاد نمايد. سد بتني دو قوسي ساوه در سال 72 با هدف کنترل منابع آب سطحي، در ورودي آبخوان دشت ساوه احداث گرديد. بررسي تغييرات تراز سطح آب زيرزميني هيدروگراف دشت حاکي از افت تصاعدي تراز آبخوان پس از گذشت دو سال از بهرهبرداري (سال 74) سد ميباشد. براي اين منظور جهت بررسي ميزان اثرگذاري احداث سد بر شرايط آبخوان و بررسي ميزان پيچيدگي حادث شده در نتيجه ساخت سد با کمک نرمافزار GMS مدلي بر پايه روابط بر آبخوان و مخزن سد با هدف شبيهسازي رفتار کمي سفرههاي زيرزميني تدوين گرديد و پس از آن ضمن بررسي دادههاي پيزومتري و تقسيمبندي دوره آماري مورد بررسي به دو بازه زماني قبل از احداث و بعد از احداث سد ساوه، با کمک تئوري آنتروپي به بررسي ميزان پيچيدگي حادث شده در نتيجه ساخت سد، پرداخته شده است. بر اين اساس در ابتدا با جمعآوري آمار و اطلاعات مخازن آب زيرزميني و سطحي و همچنين کليه اطلاعات مرتبط از قبيل دادههاي ژئوفيزيکي، زمين شناسي وکاربري اراضي پارامترهاي مدل شبيهسازي آبخوان کاليبره گرديد. نتايج حاصل از کاليبراسيون مدل حاکي از برازش مناسب بين دادههاي مشاهدهاي و محاسبه شده توسط نرمافزار ميباشد. نتايج مطالعات انجام شده نشان ميدهد که عليرغم افزايش بيرويه چاههاي بهرهبرداري (همانند ساير دشتهاي کشور)، حجم جريانات ورودي زيرزميني به آبخوان در اراضي پاييندست مخزن سد پس از بهرهبرداري از سد بطور چشمگيري کاهش يافته است. اين امر منجر به تخريب سيستم طبيعي آبخوان (که از پيچيدگي بالايي برخوردار ميباشد) و کاهش درجه پيچيدگي آن شده است. در نهايت جهت لحاظ نمودن نيازهاي زيستمحيطي و نيازهايي که جهت احياء آبخوان بايد بدان توجه شود و همچنين برنامهريزي و مديريت منطقه تحت مطالعه در محيط مدلسازي، پنج سناريو تعريف گرديد. در هر سناريو تحليلهاي مختلفي از جمله (تحليل کمي سفره تحت سناريوهاي تعريف شده، بررسي احتمالاتي سناريوها و تحليل وضعيت بيلان آبخوان در هر سناريو) مورد بررسي قرار گرفت. بر مبناي مناسبترين سناريو (سناريوي 5)، ملاحظه گرديد که با کاهش 20 درصد از مصرف چاههاي کشاورزي از سال1382 تا سال 1393 ميزان افت در تراز آبخوان نسبت به سناريو مرجع 24 درصد کاهش مييابد و برداشت از ذخيره آبخوان بهطور متوسط سالانه 16 ميليون متر مکعب کاهش خواهد داشت.
کلمات کليدي: سد، آبخوان، افت سطح ايستابي، تئوری آنتروپی، شبيهسازي، بهرهبرداري، مدلسازي، مدل GMS