دانلود محصول: کلاس بندی دینامیک پا با استفاده از ویژگی¬های زمانی استانس راه رفتن

تعداد 114 صفحه فایل WORD

چكيده:

در بررسی عملکرد اندام تحتانی، نوع و ساختار پا از اهمیت ویژه­ای برخوردار است، چرا که عملکرد کلی اندام تحتانی را تعیین می­کند. برخی انواع پا توسط محققان و پزشکان به عنوان عوامل مستعدکننده برای توسعه انواع آسیب اندام تحتانی شناسایی شده­است. در مطالعاتی که روی تأثیر تنوع آناتومیکی بر عملکرد پا انجام شده است، چنین فرض شده­است که می‌توان عملکرد پا را از روی اندازه­های استاتیک تعیین کرد. برای به‌دست آوردن هرگونه رابطه بین ساختار و عملکرد پا و بین شکل پا و خطر آسیب، استفاده از یک سیستم معتبر و قابل اطمینان طبقه­بندی نوع پا ضروری است. با مروری بر ادبیات پژوهش مشاهده
می­شود که روش­های ابتدایی بررسی ساختار پا بر اندازه­گیری­های استاتیک این اندام استوار بوده است. در این نوع دسته بندی، کلاس­های حاضر عملکرد متفاوتی از خود به نمایش می­گذارند، با این حال تفاوت­های درون گروهی بین افراد حاضر در دسته­های مختلف، بسیار زیاد است. پیشنهاد شده که ممکن است اندازه­گیری پویا نسبت به اندازه­های ایستای سنتی از حالت پا در تعریف عوامل ایجاد آسیب بهتر باشد. در این بین استفاده از تجهیزات مربوط به اندازه‌گیری پارامترهای کف پایی و فشار کف پایی (FootScan) از اهمیت بسزایی برخوردار هستند. پژوهش حاضر بر آن است تا شاخص جدیدی برای طبقه­بندی عملکردی پا از دیدگاه پویا معرفی کرده و اطلاعات مناسبی را فراهم کند. در پژوهش حاضر تعداد 300 آزمودنی مرد شرکت کردند. برای ثبت داده‌های حاصل از فشار کف پایی از دستگاه RsScan که در طول مسیر 16 متری محل انجام آزمون نصب شده بود استفاده شد. برای انجام خوشه بندی از الگوریتم K-means استفاده شد، برای تجزیه و تحلیل آماری داده­ها از نرم افزار .22SPSS  و
آزمون­آماری آنالیز واریانس یک سویه، همچنین از آزمون تعقیبی LSD نیز برای مقایسه بین خوشه­ای استفاده شد.

نتایج حاصل به شرح زیر می باشد: برای زمان شروع :رایج­ترین الگو ₁T₁M₂M₃M₅M₄M_MH_LH بود و برای 9/50% کل الگوهای تماس پا به حساب آمد. زمان به اوج رسیدن فشار: رایج­ترین الگو T₁M₁M₅H_LH_MM₂M₄M₃ بود، که در 4/1% همه­­ی نمونه­ها اتفاق افتاد. زمان جدا شدن پا: الگو در اینجا H_LH_MM₅M₄M₁M₃M₂T₁  بود که 29% کل الگو ها را تشکیل می­داد. نتایج حاصل از خوشه­بندی، چهار خوشه با ویژگی­های متفاوت دینامیکی فراهم نمود. گروه های حاصل از لحاظ میزان حداکثر فشار زیر نواحی با هم تفاوت‌هایی داشتند. تفاوت‌های بین گروهی در مولفه میزان حداکثر فشار کف پایی بین خوشه­های به دست آمده در نواحی متاتارسال چهارم و پنجم نسبت به نواحی دیگر بیشتر بود. اختلافات گروهی مولفه ایمپالس در نواحی متاتارسال پا بین خوشه­های به دست آمده نسبت به مولفه حداکثر فشار بیشتر بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد، کلاس­بندی براساس داده­های
به­دست آمده از وضعیت ایستا نمی­تواند پیش بینی دقیقی از رفتار پویای پای فرد داشته باشد. کلاس­بندی براساس پارامترهای دینامیک افراد را از لحاظ ویژگی های مکانیکی پا در دسته های مشابه تری قرار می­دهد.

واژه­های کلیدی: کلاس­بندی، فاز استانس، راه رفتن، اوج فشار کف پایی، ایمپالس