نظام تربیت اخلاقی بر اساس دیدگاه آیت اله مجتبی تهرانی (ره)

تعداد 129 صفحه فایل word

چکیده:

در بحث تعلیم و تربیت اسلامی برای رسیدن به مقصود و هدف متعالی آن، هرمربی نیازمند  به دانستن مبانی نظری و اهداف تربیتی است، که به مدد اصول و روش­های بیان شده، به اهداف تعلیم و تربیت نایل گردد و بتواند متربی تحت تکفل و سرپرستی خود را به نحو شایسته تربیت نماید. در این تحقیق بنیادی-کاربردی سعی بر آن شد تا با روش پژوهش تحلیلی – استنباطی و به کمک روش گردآوری کتابخانه­ای به سئوال اصلی این تحقیق، یعنی« نظام تربیت اخلاقی بر اساس دیدگاه آیت اله مجتبی تهرانی، حاوی چه مؤلفه هایی است؟»، پاسخ داده شود. یافته­ها، حاکی از آن است­که نظام تربیت اخلاقی از نگاه وی حاوی بنیان­ها، اهداف، اصول و روش­های خاصی در چهار محیط خانوادگی، آموزشی، رفاقتی و شغلی است. در این تحقیق، بنیان­های انسان­شناختی تربیت اخلاقی، شامل 1- فطرت الهی، 2- غیرت، 3- تربیت پذیری تدریجی انسان، 5- سریع الفساد بودن، 6- اجتماعی بودن، 7- هجده سالگی؛ اوج دریافت، 8- قصدی نبودن عنوان تربیت، 9- آسان بودن، 10-اثرگذاری احسان، 11- اثرگذاری ظاهر والدین، 12- پایدار بودن پیوند خدا محور، 13- اثرگذاری محیط‏های شغلی بر اخلاق انسان، 14- تاثیر همکار بر اخلاق انسان و 15- تاثیر مراجعین بر اخلاق انسان؛ و اهداف تربیتی، شامل 1-مؤدب شدن به آداب الهی،2-سالم نگاه داشتن فطرت الهی، 3-رشد مربی به موازات رشد متربی، 4-ارتقاء سطح اخلاقی اجتماع و 5-رسیدن به حفظ ظواهر شرعی است. اصول تربیت اخلاقی درچهار محیط نام­برده به قرار زیر است: الف- در محیط خانوادگی، 1- تربیت الهی فرزند، به­جای تامین صرفا مادی او، 2- پیش­دستی در تربیت، 3- اسوه حسنه بودن والدین، 4- پرورش حیا در همه ابعاد، 5- نهی از تربیت در حالت خشم، 6- شروع تربیت اخلاقی از ظاهر، 7- مرحله­مندی تربیت اخلاقی تا سن بیست و یک سالگی، و ب- در محیط آموزشی، شامل 1- تقدّم تربیت مربی بر تربیت متربی، 2- دقت در انتخاب محتوای آموزشی و 3-  تقدم تربیت رفتار بر تربیت با زبان، و ج- در محیط رفاقتی، شامل 1- دقت در انتخاب دوست و 2- پرهیز از دوستی با دشمنان خدا، و د- در محیط شغلی، شامل 1- دقت در انتخاب نوع شغل، 2- دقت در انتخاب محیط­کار، 3- دقت در انتخاب همکار و 4- مراقبت در تاثیرپذیری از مراجعین؛ روش­های تربیت اخلاقی در چهار محیط نام­برده به قرار زیر است: الف- محیط خانوادگی شامل 1- تلویحی یا تعریضی بودن برخورد تربیتی، 2- تکرار اعمال پسندیده، 3- انجام کار خیر توسط کودک، 4-آموزش کسب اجازه به کودکان و 5- جدا سازی بسترها از ده سالگی، ب- در محیط آموزشی، دقّت در انتخاب معلم؛ ج- در محیط رفاقتی، روش اختبار و د- در محیط شغلی، شامل 1- یک­جا بودن شهر محیط کار با زندگی و 2- عدم برخورد با مراجعه کننده جنس مخالف، است.

کلید واژگان: نظام تربیت اخلاقی، بنیان­ها، اهداف، اصول و روش­ها.