مطالعه اثر داروی ملوکسی کام بر روی جراحات بافت مورق تحت بالینی با منشاءتغذیه ای در گاو شیری

تعداد69 صفحه در فایل word

دکتری حرفه ای دامپزشکی (D.V.M)

مطالعه اثر داروی ملوکسی کام بر روی جراحات بافت مورق تحت بالینی با منشاءتغذیه ای در گاو شیری

تأثير داروي Meloxicam بر روي جراحات بافت مورق تحت باليني با منشأ تغذيه‌اي در گاو شيري

انگشت گاو به ويژه در نواحي كوريوم و لايه‌هاي پايه اپيدرم از ساختارهاي عصبي بالايي برخوردار است، تغييرات مرضي در انگشتان با التهاب و ورم همراه بوده كه به طور چشمگيري موجب درد و درنهايت لنگش مي‌شوند. تغييرات رفتاري و كاهش سريع وزن از جمله مسائل منفي در توليد هستند.شواهدي در دست است كه جراحات مختلف مسبب لنگش، با مقادير مختلف افزايش حساسيت همراه اند، بنابراين سرعت شناسايي و درمان لنگش نقش مهمي را در مديريت افزايش حساسيت ايفا مي‌كند.تشخیص درد چه به صورت حاد و چه به صورت مزمن در گاوي كه از لنگش رنج مي‌برد، به ويژه وقتي از داروهاي عمومي چون داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي استفاده مي‌شود، نقش مهمي از كار دامپزشك می باشد.در مطالعه حاضر كه به شكل مشاهده‌اي و يك طرف كور صورت گرفت، اثرداروی Meloxicam در گاواني كه از لنگش ناشي از تورم بافت مورق تحت باليني رنج مي‌برند، در مقايسة با داروي كتوپروفن به عنوان شاهد مورد ارزيابي باليني میداني قرار گرفت.

مطالعه مزبور دريك دامداري صنعتي گاو شيري 3000 رأسی صورت پذيرفت. براساس درجه‌بندي پنج رتبه‌اي ارائه شده توسط Sprecher، مجموعاً 84 رأس گاو با داشتن درجه لنگش 2 تا 4 انتخاب و از نزدیک معاينه شدند، سپس مجموعاً 26 رأس گاو با خونريزي‌هاي كف مشخصه درنواحی 3 و 4 و 5 انتخاب گرديد، از طرفی برای تائید یا رد SARA براساس روش پيشنهادي Nordland از10 راس این گاوان به صورت تصادفي، به شيوه كلاسيك مايع شكمبه اخذ و pH شكمبه تعيين گرديد.در مورد 13 راس از گاوان که به عنوان شاهد انتخاب شده بودند كتوپروفن به صورت داخل عضلاني و در مورد گاوان  آزمايش Meloxicam به شكل وريدي تجويز شد، بايد خاطرنشان كرد كه در طول زمان مطالعه، گاوهاي مزبور هيچ‌گونه داروي ديگري دريافت نكردند. پس از پایان 7 روز گاوان دو گروه مجدداً مورد ارزيابي لنگش به شيوه اول و تغييرات خونريزي قرار گرفتند. در خاتمه يافته‌هاي كمي حاصله از اين مطالعه با استفاده از آزمون ناپارامتري با در نظر گرفتن سطح معني‌دار (0.50=a) مورد ارزيابي آماري قرار گرفتند. یافته ها نشان داد كه هر دو دارو به شكل معني‌داری (05/0p<) در تغيير شاخص‌هاي باليني عمل نموده و آزمون u-test هيچگونه اختلاف معني‌داری بين دو دارو و در ارتباط با شاخص‌هاي مورد ارزيابي نشان نداد،همچنین مشخص شد كه هر دو دارو در برطرف نمودن التهاب در كوريوم كف به شكل مشابه ای عمل نمودند.

واژه‌هاي كليدي: لنگش، ملوكسي كام، كتوپروفن، گاو شيري.