%46تخفیف

عنوان: تعیین چندشکلی ژن دوپامین در مرغ بومی خوزستان

تعداد105 صفحه در فایل word

 تعیین چندشکلی ژن دوپامین در مرغ  بومی خوزستان

-1 مقدمه

   تنوع زیستی اساس زندگی بر روی زمین است. کاهش تنوع گونه­های زراعی و جانوری، یک تهدید جدی برای امنیت غذایی است. منابع ژنتیکی اموال عمومی هستند که حفاظت از آن­ها به معنای خدمت به مردم می­باشد. حفاظت از منابع ژنتیکی در کشاورزی مانند بیمه کردن محصولات کشاورزی در برابر تغییرات احتمالی (بیماری جدید و آفات) می­باشد. حفاظت از منابع ژنتیکی برای ایمنی مواد غذایی و حصول اطمینان از کیفیت محصولات غذایی و همچنین سازگاری با تغییرات محیطی از قبیل تغییرات آب و هوا و مقاومت در برابر بیماری مهم است (عثمان[1] و همکاران، 2011).

   کشور ایران در پهنه­ی گسترده­ی خود به واسطه وجود سه رشته کوه اصلی البرز در شمال، زاگرس در غرب و کوه­های فلات در مرکز، دارای آب و هوای متنوع و در نتیجه دارای عوامل محیطی گوناگونی می­باشد. عوامل محیطی مختلف موجب تشکیل انواع زیستگاه­ها و تنوع حیوانات در مناطق مختلف ایران شده است. در اثر تأثیرات زیستگاه­های مختلف، انواع نژادها از یک گونه­ی حیوانی به وجود آمده­اند. در میان انواع حیوانات گوناگون این سرزمین پهناور، پرندگان، دارای تنوع قابل توجهی می­باشند (توکلیان، 1378). اکثر نژادهای مرغان بومی کشور از دسته مرغان آسیایی و نژادهای شرقی هستند. با تأکید بر این نکته که نژادهای بومی در هر کشور به عنوان یک سرمایه ملی محسوب می­شوند، بنابراین حفظ این نژادها همراه با برنامه­ریزی برای افزایش تولید و سودآوری آن­ها امری بسیار ضروری می­باشد (قربانی و همکاران، 1386(.

    مناسب­ترین خاستگاه محیطی پرورش گروه­های نژادی مرغ­های بومی ایران، روستاها می­باشند. در شرایط کنونی، روستائیان به نژادهای مقاوم با تولید مطلوب و منطبق با شرایط اقلیمی مختلف، نیاز دارند (توکلیان، 1378). بهبود دام­های اهلی برای اصلاح نژاد از طریق انتخاب دام­های دارای فنوتیپ برتر تمرکز یافته است. با وجود پیشرفت­های اخیر در زمینه­هایی مانند توسعه تکنیک­های توالی یابی ژنوم، شناسایی و کشف انواع نشانگرهای ژنتیکی، ارائه نقشه­های ژنتیکی متراکم از گونه­های مختلف حیوانات اهلی و توسعه روش­های آماری و کامپیوتری، می­توان از آن­ها به عنوان ابزاری قدرتمند جهت مطالعه ژنتیکی موجودات زنده بالاًخص گونه­های اهلی، استفاده نمود (ویلیامز[2]، 2005). امروزه با استفاده از نشانگرهای مولکولی می­توان ژن­هایی که صفات مهم اقتصادی را کد می­کنند، شناسایی و مطالعه نمود (مونتالدو و مزاهررا[3]، 1998). همچنین ضمن تعیین ژنوتیپ افراد در اکثر جایگاه­های ژنی، می­توان اطلاعاتی را در خصوص فراوانی آللی ژن­های مطلوب کسب نمود و از آن در جهت انتخاب دام­های برتر یاری جست (بایس[4] و همکاران، 2005).

   در نگهداری و پرورش مرغ تخمگذار هدف تولید تخم بالا و جلوگیری از کرچی می­باشد. اخیراً با توسعه ژنتیک مولکولی روش­های بیولوژیکی اساس ژنتیکی کرچی به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است. کرچی یک صفت چندژنی[5] است که حداقل توسط دو ژن غیرجنسی غالب کنترل می­شود. پرولاکتین نقش حیاتی برای شروع و ادامه کرچی ایفا می­کند. برخی از عوامل دیگر، مثل دوپامین نقش بازدارنده بر ترشح پرولاکتین دارد (زوا[6] و همکاران، 2010(.

دوپامین از طریق سیستم باب هیپوفیزی به وسیله چند عصب هیپو تالاموسی به هیپوفیز می­رسد که به وسیله­ی خود پرولاکتین، استروژن­ها و چند نوروپپتید و نوروترنسمیترها تنظیم می­شود. دوپامین با گیرنده­های نوع دوم دوپامین متصل می­شود که این گیرنده­ها به کانال­های غشایی و پروتئین­های G متصل هستند. فعالیت ترشحی سلول­های لاکتوتروپ هیپوفیز را مهار می­کند (بن جاناتان و ناسکو[7] ، 2001). دوپامین، انتقال دهنده عصبی در سیستم عصبی مرکزی به مقدار فراوانی ترشح می­شود و نقش مهمی در شناخت، احساسات و فعالیت غدد درون­ریز در پستانداران دارد و مسئول فعالیت GnRH است و نقش مهارکننده­گی و تحریک کننده­گی در آزاد شدن گنادوتروپین­ها دارد (زوا و همکاران،  2011).

تاکنون، دست کم پنج گیرنده مجزا از دوپامین شناسایی شده که شامل DRD1- DRD5 است و به دو دسته کلاسه بندی می­شوند، مانند D1 (DRD1 و DRD5) و D2 (DRD2، DRD3 و DRD4). گیرنده­ها بر اساس فارماکولوژی آن­ها، تفاوت­های بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی دارند (زوا[8] و همکاران،  2010).

[1] .Osman

[2] . williams

[3]. Montaldo and meza­-­Herrera

[4] . Biase

[5]. Polygenic

[6] . xu

[7]. ben-jonathan and hnasko

[8] . xu

-1 مقدمه

   تنوع زیستی اساس زندگی بر روی زمین است. کاهش تنوع گونه­های زراعی و جانوری، یک تهدید جدی برای امنیت غذایی است. منابع ژنتیکی اموال عمومی هستند که حفاظت از آن­ها به معنای خدمت به مردم می­باشد. حفاظت از منابع ژنتیکی در کشاورزی مانند بیمه کردن محصولات کشاورزی در برابر تغییرات احتمالی (بیماری جدید و آفات) می­باشد. حفاظت از منابع ژنتیکی برای ایمنی مواد غذایی و حصول اطمینان از کیفیت محصولات غذایی و همچنین سازگاری با تغییرات محیطی از قبیل تغییرات آب و هوا و مقاومت در برابر بیماری مهم است (عثمان[1] و همکاران، 2011).

   کشور ایران در پهنه­ی گسترده­ی خود به واسطه وجود سه رشته کوه اصلی البرز در شمال، زاگرس در غرب و کوه­های فلات در مرکز، دارای آب و هوای متنوع و در نتیجه دارای عوامل محیطی گوناگونی می­باشد. عوامل محیطی مختلف موجب تشکیل انواع زیستگاه­ها و تنوع حیوانات در مناطق مختلف ایران شده است. در اثر تأثیرات زیستگاه­های مختلف، انواع نژادها از یک گونه­ی حیوانی به وجود آمده­اند. در میان انواع حیوانات گوناگون این سرزمین پهناور، پرندگان، دارای تنوع قابل توجهی می­باشند (توکلیان، 1378). اکثر نژادهای مرغان بومی کشور از دسته مرغان آسیایی و نژادهای شرقی هستند. با تأکید بر این نکته که نژادهای بومی در هر کشور به عنوان یک سرمایه ملی محسوب می­شوند، بنابراین حفظ این نژادها همراه با برنامه­ریزی برای افزایش تولید و سودآوری آن­ها امری بسیار ضروری می­باشد (قربانی و همکاران، 1386(.

    مناسب­ترین خاستگاه محیطی پرورش گروه­های نژادی مرغ­های بومی ایران، روستاها می­باشند. در شرایط کنونی، روستائیان به نژادهای مقاوم با تولید مطلوب و منطبق با شرایط اقلیمی مختلف، نیاز دارند (توکلیان، 1378). بهبود دام­های اهلی برای اصلاح نژاد از طریق انتخاب دام­های دارای فنوتیپ برتر تمرکز یافته است. با وجود پیشرفت­های اخیر در زمینه­هایی مانند توسعه تکنیک­های توالی یابی ژنوم، شناسایی و کشف انواع نشانگرهای ژنتیکی، ارائه نقشه­های ژنتیکی متراکم از گونه­های مختلف حیوانات اهلی و توسعه روش­های آماری و کامپیوتری، می­توان از آن­ها به عنوان ابزاری قدرتمند جهت مطالعه ژنتیکی موجودات زنده بالاًخص گونه­های اهلی، استفاده نمود (ویلیامز[2]، 2005). امروزه با استفاده از نشانگرهای مولکولی می­توان ژن­هایی که صفات مهم اقتصادی را کد می­کنند، شناسایی و مطالعه نمود (مونتالدو و مزاهررا[3]، 1998). همچنین ضمن تعیین ژنوتیپ افراد در اکثر جایگاه­های ژنی، می­توان اطلاعاتی را در خصوص فراوانی آللی ژن­های مطلوب کسب نمود و از آن در جهت انتخاب دام­های برتر یاری جست (بایس[4] و همکاران، 2005).

   در نگهداری و پرورش مرغ تخمگذار هدف تولید تخم بالا و جلوگیری از کرچی می­باشد. اخیراً با توسعه ژنتیک مولکولی روش­های بیولوژیکی اساس ژنتیکی کرچی به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است. کرچی یک صفت چندژنی[5] است که حداقل توسط دو ژن غیرجنسی غالب کنترل می­شود. پرولاکتین نقش حیاتی برای شروع و ادامه کرچی ایفا می­کند. برخی از عوامل دیگر، مثل دوپامین نقش بازدارنده بر ترشح پرولاکتین دارد (زوا[6] و همکاران، 2010(.

دوپامین از طریق سیستم باب هیپوفیزی به وسیله چند عصب هیپو تالاموسی به هیپوفیز می­رسد که به وسیله­ی خود پرولاکتین، استروژن­ها و چند نوروپپتید و نوروترنسمیترها تنظیم می­شود. دوپامین با گیرنده­های نوع دوم دوپامین متصل می­شود که این گیرنده­ها به کانال­های غشایی و پروتئین­های G متصل هستند. فعالیت ترشحی سلول­های لاکتوتروپ هیپوفیز را مهار می­کند (بن جاناتان و ناسکو[7] ، 2001). دوپامین، انتقال دهنده عصبی در سیستم عصبی مرکزی به مقدار فراوانی ترشح می­شود و نقش مهمی در شناخت، احساسات و فعالیت غدد درون­ریز در پستانداران دارد و مسئول فعالیت GnRH است و نقش مهارکننده­گی و تحریک کننده­گی در آزاد شدن گنادوتروپین­ها دارد (زوا و همکاران،  2011).

تاکنون، دست کم پنج گیرنده مجزا از دوپامین شناسایی شده که شامل DRD1- DRD5 است و به دو دسته کلاسه بندی می­شوند، مانند D1 (DRD1 و DRD5) و D2 (DRD2، DRD3 و DRD4). گیرنده­ها بر اساس فارماکولوژی آن­ها، تفاوت­های بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی دارند (زوا[8] و همکاران،  2010).

[1] .Osman

[2] . williams

[3]. Montaldo and meza­-­Herrera

[4] . Biase

[5]. Polygenic

[6] . xu

[7]. ben-jonathan and hnasko

[8] . xu

قبلا حساب کاربری ایجاد کرده اید؟
گذرواژه خود را فراموش کرده اید؟
Loading...
enemad-logo