عنوان: بررسی تأثیر آلودگی به انگل بر ترجیح گوسفند به مصرف علوفه دارویی

تعداد123صفحه در فایل word

عنوان: بررسی تأثیر آلودگی به انگل بر ترجیح گوسفند به مصرف علوفه دارویی

فصل اول

مقدمه

در سیستم‏های تولیدی حیوانات اهلی، آنتی‏بیوتیک‏ها به طور معمول برای جلوگیری از بیماری و اختلالات متابولیکی، همچنین بهبود ضریب تبدیل غذایی به حیوانات تغذیه مي‌شود. در سال­های اخیر، نگرانی‏های عمومی در رابطه با استفاده بیش از اندازه آنتی‏بیوتیک‏ها در تغذیه نشخوارکنندگان به علت احتمال مقاومت باکتریایی که ممکن است سلامتی انسان را به خطر بیندازد بیشتر شده است. در نتیجه تلاش‏های قابل‏توجهی در جهت توسعه جایگزینی برای آنتی‏بیوتیک‏ها صورت پذیرفته و متابولیت‌های ثانویه گیاهی به عنوان یکی از جایگزین‌های مناسب آنتی‏بیوتیک‏ها پیشنهاد شده‌اند (والاس[1]، 2004).

گياه دارويي جاشير با نام Prangos ferulacea  از جمله گياهان دارويي است كه در طب سنتي در درمان بسياري از بيماري­ها به كار برده شده و تحقيقات آزمايشگاهي متعددي خواص درماني آن را اثبات كرده‌اند. (آلوبلن[2] و همكاران، 1995؛ باسر[3] و هكاران، 1996).

بررسي­هاي فيتو شيميايي منجر به جداسازي و شناسايي انواعي از كومارين­ها، آلكالوئيدها، فلاونوئيد­ها و ترپينوئيدها در گونه هاي جنس پرانگوس شده است (آيرس[4] و همكاران، 1994). بررسي اسانس بخش هوايي و بذرهاي گياه جاشير منجر به شناسايي 33 تركيب در روغن بخش هوايي اين گياه شده است (رضوي، 2012). اميري (1386) 31 تركيب از اندام هوايي و 18 ترکیب از اسانس بذر گياه پرانگوس فرولاسیا[5] استخراج نمود كه بتاپينن و 3-كارن مهمترين تركيبات موجود در اسانس جاشیر بود.

با افزایش بی رویه جمعیت و نیاز روزافزون به مواد غذایی بخصوص مواد پروتئینی، بهره­برداری هرچه بیشتر منابع با توجه دامی ضروری احساس می­شود در راستای استفاده بیشتر و افزایش تولیدات دامی مبارزه با بیماری­های انگلی نقش بسزایی دارد و بیماری­های انگلی بخصوص بیماری­های کرمی یکی از عوامل مهم کاهش محصولات دامی (گوشت، شیر، پشم) می باشند. همچنین انگلها دام را مستعد ابتلا به بیماری­های عفونی و غیر­عفونی می­کنند. لذا اهمیت شناسایی بیماری­های انگلی و مبارزه با انگلها بر کسی پوشیده نیست.

در دهه گذشته شواهد فزاینده­ای مبنی بر مشاهده رفتار خوددرمانی در حیوانات گزارش شده است، اگرچه بخش قابل توجهی از این مطالعات در پریماتها و به شکل خاص میمون بزرگ آفریقایی صورت پذیرفته است (هافمن[6]، 2001) ولی چندین مطالعه در حیوانات نشخوارکننده نیز این الگوی رفتاری را مورد تائید قرار داده­اند (ویلالبا[7] و همکاران، 2010). مفهوم بنیادین خود­درمانی این است که حیوانات از متابولیت­های ثانویه گیاهی یا دیگر ترکیبات غیرمغذی برای مبارزه یا کنترل بیماری­ها استفاده می­کنند. در واقع رفتار خوددرمانی به حیوان کمک می­کند که به عنوان مثال با کنترل انگل­های روده­ای از دردها و ناراحتی­های دستگاه گوارش رهایی یابد (هافمن و کاتون[8]، 2001). هدف از آزمایش حاضر بررسی رفتار خوددرمانی در گوسفند عربی با استفاده از گیاه علوفه­ای دارویی جاشیر می­باشد.

[1]Wallas

[2] Ulubelen

[3] Baser

[4] Ayres

[5] Prangos ferulacea

[6] Huffman

[7] Villalba

[8] Huffman and Caton