دانلود پروژه:سنتز و شناسایی تعدادی از کمپلکس¬های فلزی با مشتقات هیدانتوئین و بررسی خواص بیولوژیکی برخی از آنها

چكيده:

در این پروژه سه مشتق هیدانتوئینی 5-متیل-5-(2-پیریدیل)-4،2-ایمیدازولیدن­دی­ان (5-متیل-5-(2-پیریدیل)هیدانتوئین) (L1)، 5-متیل-5-(3-پیریدیل)-4،2-ایمیدازولیدن­دی­ان (5-متیل-5-(3-پیریدیل)هیدانتوئین) (L2) و 5-متیل-5-(4-پیریدیل)-4،2-ایمیدازولیدن­دی­ان (5-متیل-5-(4-پیریدیل)هیدانتوئین) (L3) سنتز و شناسایی شده و به عنوان لیگاندهای N-دهنده برای سنتز کمپلکس­های مختلف به کار رفتند. ترکیبات سنتز شده بوسیله آنالیز عنصری و طیف­سنجی(IR، ¹HNMRو ¹³CNMR)، رسانایی­سنجی مولی، ولتامتری چرخه­ای و روش­های DFT مورد مطالعه قرار گرفتند. در ادامه، سمیت سلولی این ترکیبات روی دو رده سلول تومور سرطان سینه انسانی (MCF-7) و ریه انسانی (A549) (در مقایسه با سیس­پلاتین) و فعّالیت ضدباکتری این ترکیبات روی شش نژاد باکتری (در مقایسه با آنتی­بیوتیک کلرامفنیکل) بررسی شد. در بخش اول، کمپلکس­های لیگاند L1 با مراکز فلزی Pt(II)، Pt(IV)، Pd(II) و Au(III) سنتز و شناسایی شد. طبق نتایج حاصل از روش­های مختلف تعیین ساختار، در همه این کمپلکس­ها این لیگاند به صورت کیلیت دودندانه N،N-دهنده آنیونی (_{پیریدین}N و _{هیدانتوئین}ˉN) عمل کرده است. مطالعات کریستالوگرافی و تئوری، ساختار مربع مسطح را برای کمپلکس­های پلاتین(2+) و طلا(3+) (با نسبت 1:1 لیگاند به فلز) و پالادیوم(2+) (با نسبت 1:2 لیگاند به فلز) و ساختار هشت­وجهی را برای کمپلکس پلاتین(4+) (با نسبت 1:1 لیگاند به فلز) تائید کردند. نتایج مطالعات ضدباکتری نشان داد که فعّالیت این ترکیبات از کلرامفنیکل کمتر است. با بررسی سمیت سلولی کمپلکس­های پلاتین(2+) و طلا(3+) مشخص شد که بیشترین اثر این ترکیبات روی رده سلولی MCF-7 می­باشد. در بخش دوم، کمپلکس­های لیگاند L2 با مراکز فلزی Pt(II)، Pt(IV)، Pd(II)، Au(III) و Hg(II) سنتز و شناسایی شد. طبق نتایج حاصل از روش­های مختلف تعیین ساختار، در همه این کمپلکس­ها این لیگاند به صورت یک­دندانه N-دهنده (_{پیریدین}N) عمل کرده است. مطالعات کریستالوگرافی و تئوری، ساختار مربع مسطح را برای کمپلکس­های پلاتین(2+) (با نسبت 1:2 لیگاند به فلز)، طلا(3+) (با نسبت 1:1 لیگاند به فلز) و پالادیوم(2+)، ساختار هشت­وجهی را برای کمپلکس پلاتین(4+) (با نسبت 1:2 لیگاند به فلز) و ساختار چهاروجهی را برای کمپلکس جیوه(2+) تائید کردند. قابل توجه است که کمپلکس­های پالادیوم(2+) به صورت مونومر (با نسبت 1:2 لیگاند به فلز) و دیمر (با نسبت 1:1 لیگاند به فلز) و کمپلکس­های جیوه(2+) به صورت مونومر و پلیمر (با نسبت 1:1 لیگاند به فلز) مشاهده شدند. نتایج مطالعات ضدباکتری نشان داد که فعّالیت کمپلکس­های پلاتین(2+ و 4+)، پالادیوم(2+) و طلا(3+) کمتر و فعّالیت کمپلکس­های جیوه(2+) بسیار بیشتر از کلرامفنیکل است. با بررسی سمیت سلولی کمپلکس­ طلا(3+) مشخص شد که بیشترین اثر این ترکیب روی رده سلولی MCF-7 می­باشد. در بخش سوم، کمپلکس­های لیگاند L3 با مراکز فلزی Pd(II)، Pd(IV)، Au(III) و Hg(II) سنتز و شناسایی شد. طبق نتایج حاصل از روش­های مختلف تعیین ساختار، در همه این کمپلکس­ها این لیگاند به صورت یک­دندانه N-دهنده (_{پیریدین}N) عمل کرده است. مطالعات کریستالوگرافی و تئوری، ساختار مربع مسطح را برای کمپلکس­های پالادیوم(2+) (با نسبت 1:2 لیگاند به فلز) و طلا(3+) (با نسبت 1:1 لیگاند به فلز)، ساختار هشت­وجهی را برای کمپلکس پالادیوم(4+) (با نسبت 1:2 لیگاند به فلز) و ساختار چهاروجهی را برای جیوه(2+) (با نسبت 1:2 لیگاند به فلز) تائید کردند. نتایج مطالعات ضدباکتری نشان داد که فعّالیت کمپلکس­های پالادیوم(2+) و طلا(3+) کمتر و فعّالیت کمپلکس­ پالادیوم(4+) بیشتر از کلرامفنیکل است. با بررسی سمیت سلولی کمپلکس­های پالادیوم(2+)، پالادیوم(4+) و ­طلا(3+) مشخص شد که بیشترین اثر ترکیبات پالادیوم و طلا به ترتیب روی رده­های سلولی A549 و MCF-7 می­باشد.

واژه­های کلیدی: 4،2- ایمیدازولیدن­دی­ان، هیدانتوئین، رده سلول سرطانی سینه، رده سلول سرطانی ریه، سیس­پلاتین، کلرامفنیکل، دودندانه، یک­دندانه، پلاتین(2+)، پلاتین(4+)، پالادیوم(2+)، پالادیوم(4+)، طلا(3+)، جیوه(2+)