در این پایانامه ضابطه ای ارائه می کنیم که با استفاده از آن فرمولی برای زیردیفرانسیل جهتی (یا احتمالی) تفاضل دو تابع محدب، به دست می آوریم. بعلاوه آن را به تفاضل دو تابع تقریبا ستاره گون گسترش می دهیم. تحلیل ما روی مفهوم یکنوایی تقریبی برای عملگرهایی که نسبت به موارد معمولی نیاز کمتری به آنها وجود دارد، تکیه می کند.
کلمات کلیدی
تابع تقریبا محدب[1]، عملگر تقریبا شبه تلف کننده[2]، تابع تقریبا ستاره گون[3]، تفاضل دو تابع محدب[4]، زیردیفرانسیل جهتی[5]، عملگر تلف کننده[6]، هم زیردیفرانسیل[7]، زیردیفرانسیل فرشه[8]، فاصله-پیوستگی[9]
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.