رابطه بین مدیریت استعداد با یادگیری سازمانی از دیدگاه کارکنان دانشگاه بوعلی­سینا در سال 92

تعداد 124صفحه در فایل word

کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی

رابطه بین مدیریت استعداد با یادگیری سازمانی از دیدگاه کارکنان دانشگاه بوعلی­سینا در سال 92

چكيده:

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین مدیریت استعداد با یادگیری سازمانی از دیدگاه کارکنان دانشگاه بو­علی­سینا انجام شده­است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه­ی آماری، شامل کلیه­ی کارکنان دانشگاه بوعلی­سینا که تعداد آنها 777 نفر (587 نفر مرد و 190 نفر زن) است. با استفاده از شیوه­ی نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای نسبی، حجم نمونه 260 نفر (190 نفر مرد و 65 نفر زن) مطابق جدول کرجسی و مورگان انتخاب گردید. برای گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه­ی یادگیری سازمانی نیفه (2001) و مدیریت استعداد استفاده گردید. روایی پرسشنامه­ها بر اساس روایی محتوایی و پایایی آنها نیز بر اساس روش آلفای کرونباخ به ترتیب 95/0 و 94/0 محاسبه گردیده است. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از شاخص آمار توصیفی و روش­های آمار استنباطی استفاده شده­است. نتایج به دست آمده نشان داد که میزان کاربست مدیریت استعداد و میانگین یادگیری سازمانی در دانشگاه بوعلی­سینا کمتر از حد متوسط (میانگین آماری) می­باشد. هم­چنین بین مدیریت استعداد و یادگیری سازمانی و بین تمامی مولفه­های مدیریت استعداد و مولفه­های یادگیری سازمانی رابطه­ی مثبت و معنادار وجود دارد. علاوه بر این نتایج تحلیل رگرسیون چند­متغیره نشان داد که از طریق مولفه­های حفظ و نگهداشت استعداد­ها و توسعه­ی استعداد­ها می­توان یادگیری سازمانی را پیش­بینی کرد. نتایج آزمون t برای گروه­های مستقل نشان  داد که بین دیدگاه کارکنان زن و مرد در خصوص مدیریت استعداد و هم­چنین در میزان مدیریت استعداد از دیدگاه کارکنان به لحاظ سن تفاوت معناداری مشاهده نمی­شود ولی در خصوص میزان مدیریت استعداد از دیدگاه کارکنان به لحاظ سنوات خدمت و تحصیلات تفاوت معناداری وجود دارد. هم­چنین نتایج نشان داد نظر کارکنان زن و مرد در مورد میزان یادگیری سازمانی مشابه است و در میزان یادگیری سازمانی در دانشگاه بوعلی­سینا از دیدگاه کارکنان به لحاظ سن، سنوات خدمت و تحصیلات تفاوت معناداری مشاهده نمی­شود.

واژه­های کلیدی:  مدیریت استعداد، یادگیری سازمانی، دانشگاه بوعلی­سینا