توصیف فرایندهای صرفی-واجی لهجه فریدونکناری گویش مازندرانی

تعداد 182صفحه فایل word قابل ویرایش

Site: www.filenaab.ir

گروه زبانشناسي وآموزش زبان فارسي

توصیف فرایندهای صرفی-واجی لهجه فریدونکناری گویش مازندرانی

چکیده:

واژ-واج شناسی یکی از سطوح مطالعه زبان است که به تعامل میان سطوح واژی و آوایی زبان می پردازد. هنگامی که تکواژی به واژه ای می پیوندد میتواند محیط آوایی تکواژهای دیگر در آن واژه را تغییر دهد. ساختار واژ-واجی یک زبان عموماً به شکل دسته ای از قواعد نشان داده می شود که در شکل آرمانی می تواند هر تناوب واژ-واجی را که در زبان رخ می دهد توصیف کند. مطالعه این حوزه در میان گویش های ایرانی از تنوع بالایی برخوردار است. پژوهش حاضر  با تمرکز بر روی داده های لهجه فریدونکناری از گویش مازندرانی جلوه ایی از تنوعات واژ– واجی موجود در این  گونه زبانی را به تصویر کشیده است. داده های مورد مطالعه در این پژوهش، که مطالعه ای است اکتشافی،هم از طریق شم زبانی محقق، که خود گویشور فریدونکناری است، و هم از پیکره صوتی به دست آمده از پرسیدن پرسشنامه فرهنگستان زبان از چند گویشور هنجار فریدونکناری جمع آوری شده است. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که در مرز اتصال تکواژ ها به یکدیگر به ویژه در حوزه تصریف افعال و کلمات مرکب، فرایندهای آوایی متعددی نظیر درج همخوان چاکنایی، حذف، همگونی و تغییر تقطیع هجایی رخ می دهد. با توجه به شباهت برخی از این فرایندهای واژ-واجی با فرایندهای واژ-واجی موجود در دیگر گویش های ایرانی که در پیشینه پژوهش دیده شده است به نظر می رسد که نظم معناداری بر روند فرایندهای واژ-واجی کلیه گویش های ایرانی وجود دارد که می توان آن را حاصل فرایند اقتصاد زبانی در طی زمان دانست.

کلیدواژه ها: واژ-واج شناسی – گویش مازندرانی- لهجه فریدونکناری