تغییرات رقابتی، ساختاری و ملی صادرات کالاهای ورزشی در ایران

تعداد 144صفحه در فایل word

کارشناسی ارشد در رشته­ی مدیریت ورزشی

عنوان

تغییرات رقابتی، ساختاری و ملی صادرات کالاهای ورزشی در ایران

چکیده:

نقش و اهميت موضوع مزيت نسبي در طراحي سياست­هاي تجاري كشورها و گزينش روندهاي مناسب توليد و صادرات كالا، امري انكارناپذير است؛ به­طوريكه در حال حاضر، بخش عمده­اي از مباحثات و مذاكرات بين­المللي در زمينه­ی تجارت، به ارائه راهكارهايي جهت رفع نواقص بازارها و هدايت بازارها به سمت و سوي بهره‌مندي از مزيت نسبي اختصاص يافته است. از این رو صنعت ورزش می­تواند یکی از مهم­ترین پایگاه­های اساسی توسعه­ی اقتصادی و پیشرفت اجتماعی باشد و نقش مهیج و مهمی­ بر روی اقتصاد ورزش و حتی رشد اقتصاد ملی داشته باشد.

طرح پژوهشی حاضر از نوع توصیفی بوده و به لحاظ روش جمع­آوري آمار و اطلاعات، از نوع تحقيقات اسنادی است. داده­های مربوط به صادرات کالاهای ورزشی کشور در طی سال­های 1390- 1380، از سالنامه­های آماری گمرگ جمع­آوری شد. مبادلات بین­الملی ورزشی ایران بر­اساس طبقه­بندی کالاهای اساسی (CPC)، به شش گروه از قبیل کفش، پوشاک، انواع توپ، قایق­های تفریحی- ورزشی، تردمیل و سایر تجهیزات تقسیم شد. در این تحقیق با استفاده از تکنیک تغییر سهم (Shift- share) مزیت رقابتی صادرات کالاهای ورزشی ایران طی دوره­های 1390- 1380 بررسی شد. همچنین برای بررسی رقابت­پذیری جهانی صادرات کالاهای ورزشی از شاخص مزیت نسبی آشکار متقارن (RSCA) طی سال­های2010- 2000 استفاده شد. نتایج حاصل از مدل تعییر- سهم نشان می­دهد که ایران در صادرات هیچ­کدام از کالاهای ورزشی از مزیت نسبی و قدرت رقابتی برخودار نمی­باشد.

بررسی روند صادرات کالاهای ورزشی نشان می­دهد، که طی دوره­ی مورد بررسی میزان صادرات کفش، پوشاک و سایر تجهیزات ورزشی افزایش یافته است. ولی میزان صادرات توپ، قایق و تردمیل کاهش یافته است. ترکیب فعالیت­های صادراتی و ساختار کشور در طی این دهه، در گروه کالاهای کفش، تردمیل و سایر تجهیزات مطلوب و مناسب صادرات این بخش­ها بوده است. اما ساختار مربوط به کالاهای توپ، پوشاک و قایق به ضرر این بخش­ها بوده است.

نتایج بررسی شاخص RSCA، نشان می­دهد که ایرانa تنها در صادرات کفش و پوشاک ورزشی دارای مزیت رقابتی بوده است و در سایر کالاها عدم مزیت رقابتی را دارا بوده است. قدرت رقابت­پذیری كليه كالاهاي ورزشي، به استثناي کفش ورشی، در سال 2010 نسبت به سال 2000 كاهش يافته ولي با اين وجود، همچنان ايران در صادرات کفش ورزشی و پوشاك از مزيت نسبي برخوردار بوده است.

.