دانلود: تعیین عوامل موثر بر عدم تاثیر جرائم مالیاتی

تعداد102 صفحه در فایل word

جرايم مالياتي، مبالغي است که از سوي قانون گذار به دليل تاخير در تسليم يا عدم تسليم اظهارنامه يا ترازنامه و حساب سود و زيان ، تاخير در پرداخت مالياتي يا عدم پرداخت بدهي مالياتي و …. براي موديان متخلف وضع میگردد.

از آنجا که هربخش از قانون مالیاتها نیازمند بررسی و تجزیه و تحلیل از حیث علمی و تجربی میباشد لذا بررسی آثار جرائم مالیاتی مندرج در قوانین جاری بر کارائی نظام مالیاتی ایران از دیدگاه روسای گروه مالیاتی کاشان ، آران و بیدگل و قمصر بعنوان تحقیق انتخاب شده است  در هر جامعه رفتارها و کنشها با فراوانی زیاد که  مورد قبول و پذیرش عامه نیز می باشد را رفتار بهنجار و رفتارها و کنش های با فراوانی پائین را که مورد پذیرش عموم نیستند رفتار ناهنجار می نامند . جامعه قانونا این دسته  اخیر از رفتارها  و کنشها را به عنوان جرم یا بزه مورد مجازات قرار میدهد (1). روال معمول بر این است که ذهنیت عمومی جامعه نسبت به رفتارها و کنشها با انعکاس در مجامع قانونگذاری صورت قانونی بگیرد و توسط دستگاه های مجری قانون اعمال گردد. هرجه انعکاس ذهنیت عمومی جامعه نسبت به رفتارها و کنشها بازتاب روشن تر و واضح تری در مجامع قانونگذاری داشته باشد و یا به عبارت دیگر انطباق و همپوشی قانون با دریافتهای عمومی مردم بیشتر باشد اجرای قانون توسط دستگاه های مجری قانون و مجازات مجرمان پذیرش و مقبولیت بیشتری می یابد و شان اجتماعی خاطیان و مجازات شوندگان کاسته میشود و اجرای قانون عمومیت بیشتری می یابد اما در موارد عکس این حالت یعنی در وضعیتی که در آن همپوشی قانون و ذهنیت عمومی کم باشد کار دستگاه های مجری قانون در مجازات کمتر مورد پذیرش می باشد و خاطیان از نظر اجتماعی تحت فشار کمتری قرار می گیرند ، مجازات در جامعه های ساده شکل جبرانی دارد ، یعنی جامعه و دستگاه مجری مجازات در پی آن است که صدمه و زیان به افراد و جامعه را جبران کند و معمولا در این جوامع مجازات سنگین است و به علت هماهنگی و وفاق عمومی در این گونه جوامع اعمال مجازات سنگین قابل قبول است و خاطیان از نظر اجتماعی بی حرمت و طرد میشوند ولی در جوامع پیشرفته و پیچیده مجازات بیشتر جنبه پیشگیرانه دارد  یعنی هدف قانون و دستگاه مجری پیشگری از وقوع جرم است (1). در هر صورت یکی از مهمترین کارکردهای قانون مرزبندی بین افراد از تامین منافع عمومی و پذیرش رفتارها و کنش های مورد قبول آنان است . اگر قانون و اجرای آن بتواند در این جهت عمل کند در واقع توانسته است رفتار خوب و بد را از هم متمایز کند .در واقع توانسته است به چارچوبی بتدیل شود که در آن افراد و شان آنها مشخص و معین شود و حداقلی از وفاق اجتماعی برای تداوم حیات جامعه را بدست بدهد در این صورت است که قانون و اجرای  آن را اثر بخشی می نامند . در حالتی که بین باور عمومی و قانون فاصله  وجود داشته باشد و مجازات خاطیان مورد تائید اجتماعی نباشد و فرد از نظر اجتماعی بی حرمت شود در آن صورت قانون  و اجرای آن از اثر بخشی بدور بوده و  نتوانسته  است چارچوبی برای اعمال حاکمیت وفاق اجتماعی باشد.

ایران به عنوان یک جامعه در حال گذار در دوران معاصر همیشه با این معضل  روبرو بوده است که قوانین دستگاههای قانون گذاری و دستگاههای مجری آن از اثر بخشی لازم بدور بوده است زیرا بین حاکمیت و مردم فاصله وجود داشته است بعضا رفتارهائی وجود دارند که قانونا جرم شناخته شده اند اما از نظر مردم عملی مجرمانه نیست و بالعکس رفتارهائی که قانونا جرم نیست و مردم آنان را نمی پسندند و  این دسته از اعمال از نظر اجتماعی از حرمت چندانی برخوردار نیستند .

از سوی دیگر، برخورد قانون طوری است که مودیان بدحساب در مواقعی حتی از امتیازهایی برخوردار شده اند. به این صورت که جریمه های مقرر شده بلافاصله با تبصره یا بخشنامه ای، حکم به بخشودگی آنان داده می شود، حال آن که در کشورهای پیشرفته، با متخلفان مالیاتی با قاطعیت بسیار زیادی برخورد می شود؛ به طوری که متخلف، حاضر به پذیرش ریسک ناشی از تخلف نیست.

برای مثال ، در کشور ژاپن حتی نوع اظهارنامه های متخلفان با مودیان خوش حساب فرق می کند.

راه کاری برای کارآمد کردن جرایم مالیاتی چنین به نظر می رسد که جریمه قصور در انجام یک تکلیف قانونی، باید به گونه ای طراحی شود که مودی را به انجام آن عمل تشویق کند. اغلب، حد مطلوب مجازات ها برابر است با احتمال کشف تخلف و میزان مالیات بالقوه ای که از عدم انجام تکالیف پس انداز می شود، مانند سایر جنبه های اجرایی مالیات، موثرترین جریمه ها آن هایی هستند که به اقدام هایی مربوط می شوند که به سادگی قابل رسیدگی و کشف هستند(2).

قانون مالیاتها نیز از این قاعده  مجزا نیست ، قانونگذار به علت آنکه پرداخت مالیات چندان مورد وفاق عامه نبوده است یا به علت آنکه خود ضرورتی برای ان احساس نکرده است مجازاتهای سنگینی برای مجرمان مالیاتی وضع ننموده و حداکثر به جریمه های مالی بسنده کرده است و از سوی دیگر مردم خطای مالیاتی را باعث بی حرمتی اجتماعی ندانسته و حتی آن را نوعی زرنگی نیز تلقی می کنند و کسی از فرار کردن از پرداخت مالیات احساس شرمندگی نمی کند ، بنابراین این مسئله قانون مالیاتها را از اثر بخشی لازم بدور کرده است .

یادآوری این نکته ضروری است که این مسئله از جهات گوناگون قابل بررسی است و به نظر محقق به این مقوله و اثری که بر کارآئی دارد توجه جامعی نشده اگرچه میتواند آثار بسیاری در ابعاد گوناگون بر نظام مالیاتی داشته باشد که بررسی و کلیه اثرات در یک تحقیق عملی نیست لذا محقق از طریق تعیین عوامل موثر بر عدم تاثیر جرائم مالیاتی  بخشی از اثرات جرائم مالیاتی را مورد بررسی قرار داده است .

آثار جرائم مالیاتی بر کارائی نظام مالیاتی

• جرائم مالیاتی از ابزار بسیار موثر در کارائی است و می تواند نقش قابل توجهی در وصول درآمدهای مالیاتی ایفا نماید

• اگر جرائم با توجه به ارزش زمانی پول تعیین نگردند اثر بخشی نخواهند داشت .

• بخشودگی جرائم نباید بسادگی صورت گیرد

• مرتبه تکرار تخلف از حیث انجام وظیفه و یا پرداخت بموقع باید در جرائم لحاظ شود

• نوع و میزان جرائم در هر بخش مالیاتی باید متفاوت باشد.

میزان جرائم نباید در قانون با اعداد و ارقام مشخص گردد تا در شرایط افزایش قیمتها در هردوره تعیین گردد ، هدف از ذکر تمامی موارد فوق عنوان این مسئله است که ضرورت ندارد که میزان جرائم با ذکر عدد و رقم در قانون مالیاتها پیش بینی شود و فقط کافی است که در هر بخش به نوع جرائم اشاره شود . میزان و چگونگی بعهده ضوابط اجرائی گذارده شود که در این مورد ذکر سازمان های تصمیم گیرنده ضروری است و طبیعی ات که دولتها با شناخت و اهداف و نظرات خاص اقتصادی قادر به تغییرات در این زمینه هستند(2) .