دانلود پروژه:تحلیل نمادهای بومی شعر دفاع مقدس در گیلان با تکیه بر آثار بهمن صالحی، غلامرضا رحمدل، عبدالرضا رضایی‏نیا

تعداد   164  صفحه در فایل word

چکیده

ادبیات، از دیرباز به عنوان وسیله‏ای برای بیان احساسات، ادراکات و نظریه‏های فردی و جمعی مورد استفاده قرار می‏گرفته است. شاعران و نویسندگان از ادبیات و شعر برای بیان مضامین فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و … استفاده کرده و از این طریق ذهن مخاطب را با افکار و اندیشه‏های خویش آشنا می‏سازند. یکی از شاخه‏های ادبیات، ادبیات دفاع مقدس است که در  سال‏های جنگ تحمیلی در ایران جلوه بیشتری پیدا نمود و شاعران به سرودن اشعاری با مضامین شهادت‏طلبی، میهن‏پرستی، ایثار و … پرداختند. برخی شاعران گیلان، که در حیطه‏ی ادبیات دفاع مقدس به فعالیت پرداختند، در آثار خود از یک سری نمادهای بومی و محلی که مخصوص این خطّه (گیلان) می‏باشد، به عنوان نمادهایی برای مبارزه، شهادت، شهیدان، وطن و … استفاده کردند. در این پژوهش بر آنیم تا آثاری از «بهمن صالحی»، «غلامرضا رحمدل» و «عبدالرضا رضایی‏نیا»، سه شاعر گیلانی دفاع مقدس را که در سروده‏های خود از نمادهای بومی و محلی استفاده کرده‏اند، را مورد تحلیل و بررسی قرار داده و هدف شاعر از به‏کار گیری این نمادها را به دست آوریم. در این پایان‏نامه به این نتیجه‏رسیدیم که نمادهایی مشترک شاعران چون «میرزا»، «جنگل»، «رنگ سبز» و … به عنوان نمادهایی بومی و محلی در اشعار این شاعران به چشم می‏خورد که واژه «میرزا» و «جنگلی»، بیشترین بسامد را در بین سایر نمادها برخوردار است.

کلیدواژه‏ها: نماد، ادبیات بومی، ادبیات دفاع مقدس، گیلان.