دانلود :تاثیر چهار ماه کاهش تمرین بر سلامت عمومی و حالات خلقی دانشجویان دختر فعال

کلید واژه‌ ها:کاهش فعالیت، سلامت عمومی، حالات خلقی، فعال

چکیده:                          

بی­تمرینی یکی از رویدادهایی است که ورزشکاران با آن مواجه می شوند و با کاهش قابلیت­های عملکردی آنان همراه است. با بررسی ادبیات تحقیقی گذشته به نظر می­رسد که هنوز در مورد چگونگی تغییر آثار روانشناختی حاصل از تمرینات بدنی منظم در طول دوره­های قطع فعالیت و کناره­گیری از ورزش، نیاز به انجام تحقیقات بیشتر باقی است و در تحقیق حاضر مقدار و شدت بروز علائم روانشناختی ناشی از چهارماه کاهش تمرین مطالعه شده است. 87 دختر دانشجوی داوطلب ورزشکار به طور تصادفی به دو گروه کنترل(48) و تجربی(39) تقسیم شدند و قبل و بعد از چهارماه کاهش تمرین، پرسشنامه­های سلامت عمومی و نیمرخ حالت خلقی را تکمیل کردند. در هر گروه داده­های پیش­آزمون و پس­آزمون با استفاده از آزمون تی همبسته و مقدار تغییرات هر زیرمقیاس در طی کاهش تمرین با تغییرات متناظر در سایر زیرمقیاس­ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر به طور درون­گروهی مقایسه شدند. چهار ماه کاهش تمرین باعث افزایش معنی­دار توده بدنی شد(05/0>P). همچنین تغییرات معنی داری در سلامت عمومی کل و سه زیر مقیاس آن شامل افسردگی، اضطراب و بی خوابی و علائم جسمانی مشاهده شد(05/0>P). به علاوه با وجود عدم تغییر خلق و خوی کل، تغییرات معنی­داری در زیرمقیاس­های خشم، خستگی و افسردگی وجود داشت(05/0>P). مقدار تغییرات مشاهده شده در علائم جسمانی، اضطراب و بی­خوابی، خشم و افسردگی تفاوت معنی­داری با تغییرات متناظر در سایر زیرمقیاس ها داشت(05/0>P). نتیجه­گیری می­شود که چهارماه کاهش تمرین می­تواند به عنوان یک عامل فشار آفرین روانی سبب تغییر خلق و خو و سلامت عمومی دانشجویان دختر ورزشکار شود. به علاوه، تفاوت در مقدار تغییرات برخی زیرمقیاس ها می­تواند آن ها را به عنوان یک عامل پیش آگهی دهنده برای پیشگیری از مشکلات حادتر ورزشکاران در طی دوره­های مختلف زندگی ورزشی پیشنهاد کند.