دانلود :تأثیر شش هفته برنامه تمرین ثبات مرکزی بر تعادل، درد و عملکرد بیماران زن مبتلا به کمردرد مزمن

چكيده:

          کمردرد، درد، سفتی یا تنش عضلانی است که از حاشیه دنده ای تا کشاله ران احساس می شود و بر اساس زمان شروع می‌تواند حاد(کمتر از 4 هفته)، تحت حاد(بین 4 هفته تا 3 ماه) و یا مزمن (بیش از 3 ماه)باشد. کمردرد یکی از شایع ترین و پر هزینه ترین مشکلات طبی  و علت اصلی غیبت از کار در جوامع غربی است. به طوري كه ميانگين شيوع آن در طول دوره زندگي افراد بين51 تا 84درصد گزارش شده است. در طول دهه ي اخير با توجه به پتانسيل درماني زيادتمرين درماني براي رهايي از درد و بهبودي عملكرد درمبتلايان به كمردرد، محققين زيادي از اين روش جهت كنترل و پيش گيري از كمردرد حمايت نموده اند. پژوهش حاضر با هدف تأثیر تمرینات ثبات دهنده مرکزی برشدت درد، میزان ناتوانی عملکردی و تعادل ایستا و پویای زنان مبتلا به کمردرد مزمن، همچنین مقایسه تعادل ایستا و پویای بیماران و افراد سالم انجام می گیرد. این تحقیق از نوع نیمه تجربی بوده و به شکل کارآزمایی بالینی انجام گرفته است. جامعه آماری تحقیق را بیماران زن مبتلا به کمردرد مزمن معرفی شده به چندکلینیک فیزیو تراپی در شهرستان بروجرد و همچنین 12 نفر سالم تشکیل می دادند. بر این اساس تعداد 36 زن 20-45 ساله با میانگین وزن(58/9±81/62)، میانگین قد(16/5±83/161) که 12 نفر آنها سالم و 24 نفر دیگر مبتلا به کمردرد مزمن بودند از میان افراد واجد شرایط به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شده، به صورت تصادفی در سه گروه کنترل(12نفر)، تجربی (12نفر)  و سالم(12نفر)مورد مطالعه قرار گرفتند. به منظور اندازه گیری شدت درد، از مقیاس درجه بندی دیداری (VAS)، میزان ناتوانی از پرسشنامه اسوستری، تعادل ایستا از طریق آزمون ارزیابی خطاهای تعادل و تعادل پویا بوسیله آزمون Yاستفاده گردید. ارزیابی و اندازه‌گیریهای قبل و بعد از مداخله توسط محقق انجام گردید. برنامه تمرینی شامل 6 هفته و هفته ای 3جلسه بود. برای مقایسه بین میانگینهای هرگروه در پیش آزمون و پس آزمون از آزمون تی همبسته، مقایسه میانگین گروه کنترل و تجربی از تی مستقل و برای مقایسه میانگینهای همه گروهها از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه با آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. داده ها به صورت میانگین و انحراف استاندارد گزارش شده است. لازم به ذکر است سطح معنی داری در نظر گرفته برای رد یا تأیید فرض صفر در این تحقیق05/0= میباشد. نتایج تحقیق نشان داد که میان تعادل ایستا و پویای بیماران مبتلا به کمردرد مزمن و افراد سالم تفاوت معنی داری وجود داردو تمرینات ثبات دهنده مرکزی باعث کاهش میزان دردوناتوانی عملکردی و همچنین بهبودتعادل ایستا و پویای بیماران مبتلا به کمردردمی شوند.

واژه­های کلیدی: کمردرد مزمن، تمرینات ثبات دهنده مرکزی، درد، ناتوانی عملکردی، تعادل ایستا، تعادل پویا