دانلود پروژه:بررسی گونه¬ی روایی خاطره –داستان در دو اثر: «خاطره¬های پراکنده» و «دو دنیا» از گلی ترقی

تعداد 200صفحه فایل word قابل ویرایش

Site: www.filenaab.ir

چکیده:

گونه­های ادبی همواره در خود ظرفیت تغییر، ترکیب و پیدایی گونه­های تازه را دارند. یکی از این گونه­ها «خاطره-داستان» است.

خاطره­نویسی، در مطالعات متأخر روایت­شناسی مورد توجه و بررسی واقع شده است که حاصل رویکرد نوین انسان به خود و جایگاهش در نظام هستی است. خاطره، اموری را گویند که بر شخص گذشته است و آثاری از آن در ذهن مانده است، گذشته­های آدم، وقایع گذشته که شخص آن را دیده یا شنیده است. منظور از خاطره به عنوان یک ژانر یا گونه­ی ادبی، وقتی می­تواند معنا یابد که آن خاطره به صورت مکتوب درآمده باشد و ویژگی­های یک اثر ادبی را در خود جای دهد. داستان یا نوول، اثری است روایی به نثر که مبتنی بر خیال است. ترکیب و تلفیقِ خاطره و داستان سبب آفرینش نوعی خاص از ادبیات گردیده است.

این مطالعه با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی دو اثر گلی ترقی«خاطره­های پراکنده و دو دنیا» می­پردازد. گلی ترقی از جمله نویسندگانی است که از تلفیق این دو ژانر «خاطره-داستان» بهره برده است. آثار او را نمی­توان جداگانه خاطره یا داستان نامید، بلکه کاملاً ترکیبی از خاطره-داستان است. عناصری مانند: جزئی­نگری، صمیمت زبان، راوی اول شخص، عینیت­گرایی، توصیف دقیق مکان و زمان بیش­تر به خاطره­نگاری پهلو می­زند و عناصری مانند: تک­گویی درونی، سیال ذهن، توصیف­های ادبی، تعلیق و هول و ولا وکشمکش، متن را به داستان مانند می­کند. بنابراین ژانر غالب بر روایت­های ترقی، داستان است که تاروپود آن را خاطره تشکیل می­دهد؛ یعنی گلی­ترقی با استفاده از خاطره­های کودکی و گذشته­اش به قصه­گویی پرداخته است.

واژه­های کلیدی: روایت­شناسی، داستان، خاطره، خاطره-داستان، خاطره­های پراکنده و دودنیا، گلی ترقی.