دانلود محصول: بررسی و تحلیل تجربه دینی از دیدگاه مولوی با تأکید بر مثنوی از جامعة المصطفی العالمیة و مجتمع آموزش عالی امام خمینی که زمینه این پژوهش را فراهم آوردند.

تعداد 136صفحه در فایل word

چکیده

تجربه دینی دست‌کم سه رویه مهم دارد: رویه پدیدارشناختی، معرفت‌‌شناختی و فلسفی. در هر یک از این رویه‌ها و پرسش‌های مطرح شده در آن، افق‌های همگون بسیاری با برخی آموزه‌های عرفان اسلامی می‌توان سراغ گرفت. جلال‌الدین محمد مولوی بلخی به مثابه اندیشمندی عارف سخنان فراوانی در قلمرو همسوی یاد شده دارد. این رساله بر آن است تا با عرضه برخی از مهم‌ترین پرسش‌های مطرح در حوزه تجربه دینی به آموزه‌های مولانا در مثنوی، بکوشد تا از خلال گفتمان عرفانیِ آن به پاسخ‌های درخوری برسد. مهم‌ترین پرسش‌های رساله اینهایند: تبیین مولوی از حقیقت تجربه دینی چیست؟ ویژگی‌های تجربه دینی از منظر مولانا چیستند؟ اقسام تجربه دینی از دید مولانا کدام‌اند؟ آیا مولوی تجربه دینی را معرفت‌زا می‌داند؟ وی چه ملاک‌هایی را برای راستی‌آزمایی این تجارب پیش می‌نَهَد؟

بازخوانی عرفان مولوی در بستر پرسش‌های یادشده نشان می‌دهد که وی سرشت تجربه دینی را علیرغم دیدگاه‌های مشهور سه‌گانه در غرب، «آگاهی بی‌واسطه از مظاهر هستی» می‌داند. همچنین در تناظری میان اقسام تجربه دینی و بحث مکاشفه و احوال در عرفان اسلامی، دیدگاه او درباره تنوع تجربه دینی آشکار می‌گردد. مولوی دست‌کم به معرفت‌زایی برخی اقسام تجربه دینی باور دارد و قرآن کریم، پیامبران و اولیای الهی و پیر (استاد) را از ملاک‌های اساسی راستی‌آزمایی این تجارب می‌داند. همچنین وی به ویژگی‌های مهمی برای این تجارب مانند توصیف‌ناپذیری، فرازمانی بودن، احساس جاودانگی، رهایی از احساس گناه و ترس از مرگ، معرفت‌‌بخشی و احساس خلأ و تهیگی باور دارد.

نگارنده در این رساله با هدف فراهم آوردن زمینه گفتگویی روش‌مند میان دو سنت اندیشگی کوشیده است تا با طرح پرسش‌هایی امروزین، راه را بر بازخوانی مثنوی به مثابه یکی از مهم‌ترین دستآوردهای فکری و عرفانی بشر بگشاید. وی در پیمودن این مسیر، ناگزیر به بازاندیشی در حوزه «جهان‌نگری مولوی» و یافتن روشی درونی در فهم مثنوی بوده است.

کلید واژگان: مثنوی، مولوی، مکاشفه، شهود، تجربه دینی، تجربه عرفانی.