بيان مسئله:
یکی از شرایطی که می تواند ثبات ستون فقرات را به مخاطره بیندازد و به عنوان یکی از دلایل کمردرد همواره مطرح بوده قرار گرفتن اشخاص در وضعیت فلکشن ستون فقرات کمری ایستا به مدت طولانی است. اگر پاسچر فلکشن نگه داشته شود، سیستم فعال و غیر فعال در معرض استرس قرار می گیرند. تغییرات ایجاد شده در بافت های غیرفعال فقرات ساز و کار آسیب آن می باشد. زمانیکه یک بار ثابت به بافت های غیرفعال اعمال می شود، به دلیل دارا بودن نسبت بالای مواد ویسکوالاستیک، با سرعت پائین دچار تغییر شکل می شوند، ابتدا تا یک طول معین طویل می شود و اگر همچنان بار ادامه پیدا کند با گذشت زمان به صورت تدریجی به طویل شدن ادامه می دهد تا اینکه به حداکثر مقدار خود می رسد.
این طویل شدن در طی زمان اصطلاحاٌ کریپ[1] نامیده می شود. این تغییرات کریپ بافت های ستون فقرات باعث شلی زیاد بافت های غیرفعال شده و مقاومت در مقابل گشتاور فلکشن به سمت جلو کاهش می یابد (24).
تغییر سفتی[2] بافت های غیرفعال، سطح فعالیت عضلات اکستانسور کمر را تحت تأثیر قرار می دهد، زیرا گشتاور فلکشنی، حاصل از وزن تنه ی فوقانی ، توسط تعامل بین اجزای فعال و غیر فعال کنترل می شود (7). بنابراین پدیده فلکشن ریلکسیشن به عنوان عامل مؤثر در ثبات و تحمل ستون فقرات در برابر آسیب، تحت تأثیر قرار می گیرد و پاسخ کریپ و رفتارهای جبرانی عضلات ارکتوراسپاین یک مدل جالب برای مطالعه ی تغییرات ثبات کمری است. کریپی که حین فلکشنن کوتاه مدت ایستا ایجاد می شود تغییرات مشخصی روی الگوی فعالیت عضلانی پدیده ی فلکشن-ریلکسیشن می گذارد (25).
درک اینکه چطور زاویه ستون فقرات کمری و تنه تحت تأثیر پدیده ی کریپ قرار می گیرند و اینکه چطور الگوی فعالیت عضلات ارکتور اسپاین تحت تأثیر این تغییرات قرار می گیرد، برای ارزیابی پدیده کریپ و انتخاب روش پیشگیری کننده از کمردرد مفید می باشد. کریپ در ستون فقرات باعث افزایش حداکثر فلکشن فقرات کمری می شود و بعد از کریپ تأخیر در شروع پدیده فلکشن-ریلکسیشن افزایش می یابد (25).
فلکشن ستون فقرات به مدت طولانی باعث آسیب ساز وکار کنترل حسی- حرکتی می شود و حفاظت عضلانی کاهش می یابد. خستگی عضلات اکستانسور ممکن است طی فلکشن ایستا به علت کشش غیرفعال طولانی مدت ستون فقرات ایجاد شود. عضلات اکستانسور باید با نیروی بیشتر فعال باشد تا وزن تنه را بعد از فلکشن ایستا نگه دارد تا عدم کارایی بافت های غیرفعال را بعد از کریپ جبران کند و ثبات فقرات و پاسچر را نگه دارند. تولید نیرو در عضلات خسته می تواند عامل مهم خطر برای کمردرد باشد (26و27).
کمردرد ممکن است با تکالیف خاص در ارتباط باشد. برخی از این تکالیف مثل نشستن طولانی مدت و تکرار زیاد خم شدن به جلو، خطر ایجاد کمردرد را تشدید می بخشد (1و2و3). شیوع بالای اختلالات کمردرد همراه با مشاغلی که نیاز به فلکشن کمری مداوم یا مکرر دارند مانند باغبانها، مکانیکها، کارگران ساختمان و … وجود دارد (26و27).
روش های مختلفی برای پیشگیری و درمان مشکلات اسکلتی- عضلانی مربوط به مشاغل وجود دارد. برخی از این روشها شامل تمرین درمانی، رفتار درمانی، رویکردهای ارگونومیک، ماساژ و درمان های دستی می باشد. همچنین دستگاه ها و ابزارهای کمی برای پیشگیری یا درمان این مشکلات وجود دارد (28).
یکی از روشهایی که در پیشگیری و درمان مشکلات اسکلتی- عضلانی استفاده می شود تیپ می باشد (28). در برنامه های بالینی از دو نوع تیپ الاستیک و غیر الاستیک برای محدود کردن دامنه ی حرکتی مفاصل، بهبود تسهیل عصبی- عضلانی و بهبود عملکرد حس عمقی استفاده می شود (29). کینزیوتیپ چسبی الاستیک می باشد که می تواند تا 140 درصد طول اولیه اش کشیده شود و به عنوان روشی نسبتاٌ جدید و جالب برای درمان مشکلات اسکلتی – عضلانی، بهبود عملکرد عضلانی و کاهش درد مطرح می باشد. برخلاف تیپ معمولی، کینزیوتیپ نازک می باشد و خاصیت الاستیک شبیه به پوست آن اجازه دامنه ی حرکتی طبیعی را به مفاصل می دهد (30). اگرچه ساز و کار عملکرد آن هنوز به طور کامل شناخته نیست، تئوری های عملکرد کینزیوتیپ موارد زیر می باشد:
-
تصحیح عملکرد عضله به وسیله حمایت از عضلات ضعیف
-
بهبود جریان خون و لنف
-
کاهش درد از طریق سرکوب پیام های عصبی
-
اصلاح راستای غیرطبیعی مفاصل به وسیله بهبود اسپاسم عضلات
-
حمایت از مفاصل توسط تحریک گیرنده های مکانیکی، تصحیح جهت حرکات و افزایش ثبات (30و31)
Jgonzq –
allergy pills without antihistamine kirkland allergy pills toronto best allergy pill