بررسی دلایل عدم گرایشعمومی به شبکه های اجتماعی بومی

بيان مسأله تحقيق:

شبکه‌های اجتماعی رسانه‌های نوظهوری هستند که بواسطه تکنولوژی‌اینترنت تولید شده‌اند و با گرایش زیادی مواجه شدند.این شبکه‌ها با توجه به تواناییهائی که در خود دارند نوعی ارتباط جمعی و فردی را برای مخاطبانشان فراهم آورده‌اند.واژه “Network”به‌معنای تورْ، توری، هر چیز غربال و شبکه است.‌این اصطلاح امروزه کاربرد فراوانی در علوم ارتباطی دارد؛ چه در ارتباطات انسانی و اجتماعی و سازمانی و چه ارتباطات آنالوگ و چه دیجیتال.‌این نکته قابل ذکر است که تعبیری که از شبکه در برخی کتاب‌ها می‌شود، همان سیستم‌های تعاملی است. و واژه “Communicational” نیز صفت و مشتق از “Communication” به معنای ارتباط، رسانگری، مبادله و گفت و شنود است.شبکه‌ها شامل گرو‌ه‌هایی هستند که از طریق بندهای ارتباطی به یکدیگر مرتبط می‌شوند. درست همان‌طور که روابط و گروه‌ها از طریق تعامل ساختاربندی می‌شوند، شبکه‌ها نیز به‌هم پیوسته‌اند. هر شبکه با انتقال اطلاعات فردی از گروهی به گروهی دیگر              ‌ایجاد می‌شود .بعد از تعریف شبکه، اکنون لازم است با تعریف ارتباطات، راه را برای تبیین جامع مفهوم شبکه ارتباطی فراهم کنیم. «ارتباطات، فرایندی است که ارگانیسم‌ها را به یکدیگر پیوند می‌دهد».‌این ارگانیسم ممکن است به دو دوست که با هم صحبت می‌کنند، روزنامه‌ها و خوانندگان آنها، کشور و خدمات پستی و سیستم تلفن اشاره داشته باشد.در هر ارتباطی چهار جزء اصلی وجود دارند که عبارتند از: فرستنده، گیرنده، پیام و محیط ارتباطی. هدف از برقراری ارتباط، انتقال پیام (نماد) از طریق محیط ارتباطی بین فرستنده و گیرنده است.با‌این مقدمه، به تعریف شبکه ارتباطی می‌پردازیم: هرگاه یک فرآیند ارتباطی به لااقل یک فرآیند ارتباطی دیگر متصل شود، یک شبکه ارتباطی‌ایجاد می‌شود.

دسترسی آسان، انتقال داده‌های متنی، فیلم، تصویر، قابلیتهای تبلیغاتی، دوست‌یابی، توانایی ناشناس ماندن کاربران، دسترسی به صفحات مختلف و متفاوت بوسیله لینکها، ارتباط فرامرزی، هزینه ارزان و…. از مزایای‌این شبکه‌ها محسوب می‌شوند.اما‌این شبکه‌ها مزایایی بیشماری هم برای صاحبانشان دارا می‌باشند.شبکه‌های فیس‌بوک، توئیتر،‌ وایبر، لاین و تانگو از جمله شبکه‌های اجتماعی کامپیوتری و ارتباطی هستند که به‌دلیل قابلیت‌های بالا و تاریخ شکل‌گیری قدیمی‌تر توانسته‌اند نسبت به موارد مشابه بومی‌هریک از کشورهای دنیا گوی سبقت را از بقیه بگیرند. کشور‌ایران نیز از‌این قاعده مستثنی نبوده‌است و‌این شبکه‌ها توانسته‌اند در میان کاربران‌ایرانی نیز برای خود جائی دست و پا کنند و امروزه حضور میلیونی کاربران‌ایرانی دلیلی بر‌این گواه است. البته با گسترش فناوری موبایل‌های هوشمند و‌ایجاد انواع متفاوت و بسترهای ارتباطی توانسته‌است نوع جدیدی از شبکه‌های اجتماعی را با عنوان شبکه اجتماعی ارتباطی‌ایجاد نمایند که‌این مسأله نیز با گسترش تیم مخابراتی‌ایران در بین کاربران‌ایرانی رواج زیادی داشته‌است. شبکه‌های ارتباطی فعال در‌ایران وایبر، لاین، واتس‌اپ، تانگو،‌اینستاگرام، وی‌چت و غیره است که گاهی هم با وجود فیلترینگ و عدم دسترسی آزاد باز هم مورد توجه‌ایرانیان موبایل به دست قرار می‌گیرد. لازم به ذکر است چه در زمینۀ شبکه‌های اجتماعی کامپیوتری و چه در زمینۀ شبکه‌های اجتماعی موبایلی نمونه‌های مشابه بومی به وفور تولید شده‌است و با حمایت دولت وارد عرصه بازار تجارت الکترونیک شده‌اند اما باز هم می‌بینیم که بسیاری از کاربران راهی دیگر را در پیش می‌گیرند و شبکه ارتباطی خود را آن دسته از شبکه‌ها قرار می‌دهند که بومی‌نبوده و از خارج میزبانی می‌شوند. کمتر موبابل و تبلتی است که برنامه های لاین، وایبر و واتس‌اپ روی آن نصب نشده باشد و سؤال مهم‌این است که چرا کاربران از نوع بومی‌این شبکه‌ها استفاده نمی‌کنند و با وجود قابلیت‌های برابر مردم به سمت شبکه‌های اجتماعی خارجی می‌روند و چرائی آن سؤال‌این تحقیق است.در واقع با وجود ظرفیت‌های برابر نمونه‌های‌ایرانی و خارجی، مردم موبایل‌ به‌دست‌ایران به نمونه‌ۀای خارجی گرایش بیشتری دارند و‌این یعنی متغیرهائی غیر از قابلیت و ظرفیت مهم است که ما در‌این تحقیق به دنبال یافتن آن هستیم.مزایایی مانند دسترسی به اطلاعات بیشماری از مخاطبان، تبلیغات گسترده، شکل دهی به افکار و ترویج‌ایدیولوژی حمایت کنندگان‌این شبکه‌ها، همه از مزایای‌این شبکه‌ها برای صاحبانشان می‌باشند.

در بین‌این شبکه‌های متعدد تعدادی هستند که گوی رقابت را از سایرین ربوده‌اند و بیشترین کاربران را در سرتاسر دنیا به خود اختصاص داده‌اند.

شبکه‌های فیس بوک، توییتر، وایبر، لاین، تانگو از جمله شبکه‌های پر مخاطب در جهان و در کشور ما می‌باشند.در کشور ما هم‌این شبکه‌ها با گرایش بی‌نظیری از طرف مخاطبان شبکه‌های اجتماعی مواجه شده‌اندو‌این در حالی است که شبکه‌های بومی‌و‌ایرانی مانند قاصدک وکلوپ در‌ایران وجود دارند که با توجه به همگونی بیشتر به فرهنگ‌ایرانی، اما مورد گرایش قرار نگرفته‌اند.

اما بواقع چه عاملی باعث عدم گرایش از شبکه‌های اجتماعی بومی شده است. شبکه‌هایی که از نظر امکانات تفاوت چشمگیری با نوع مشابه خارجی خود ندارند اما در میزان مخاطبانشان تفاوت چشمگیری را دارند.در‌این تحقیق سعی شده است که عوامل موثر بر عدم گرایش عمومی‌به شبکه‌های اجتماعی بومی‌ر بین کاربران‌اینترنتی شبکه‌های اجتماعی منطقه 2 تهران بررسی شود.