دانلود پروژه:بررسی تطبیقی شیوه داستان پردازی در مثنوی مولانا، مصیبت نامه عطار و حدیقه سنایی (با رویکرد داستانهای هم مضمون)

بررسی تطبیقی شیوه داستان پردازی در مثنوی مولانا، مصیبت نامه عطار و حدیقه سنایی (با رویکرد داستانهای  هم مضمون)

تعداد 90صفحه فایل word قابل ویرایش

Site: www.filenaab.ir

چکیده

در بسیاری از آثار ادب فارسی، حکایت ‏هایی وجود دارد که دارای مضامین مشترکی هستند. به کارگیری این مضامین هیچگاه به معنی ضعف و نقصان این آثار نیست اما مضامین مشترک این آثار از لحاظ شیوه‏های پرداخت، قابل بررسی و مقایسه است.

در میان شاعران ‌زبان فارسی، سنایی، عطار و مولوی از جمله شاعرانی هستند که در سه اثر حدیقه، مصیبت‌نامه و مثنوی مضامین مشترکی را به کار برده‏اند. برای سنجش و مقایسه شیوه‏های داستان پردازی این آثار، مقایسه، تحلیل و نتیجه‌گیری عناصر سازنده‌ی داستان لازم و ضروری به نظر می‌رسد.

مولوی در بکارگیری عنصر گفتگو به دلیل حجم گفتگوها و ذکر جزئیات بیشتر در اثنای آنها و در بکارگیری عنصر تک‌گویی موفق‌تر بوده است. عطار در شروع داستانها به دلیل اینکه بیست درصد داستانهایش باحادثه شروع شده است از مولوی موفق‌تر عمل کرده است زیرا در هیچیک از داستانهای مورد مقایسه مثنوی با مصیبت‌نامه شروع داستان با حادثه نبوده است. سنایی به دلیل ذکر تعداد بیشتری از محل‏های جغرافیایی داستان، در مقایسه با عطار، فضاسازی موفق تری دارد.

واژگان کلیدی: داستان پردازی؛ عناصر سازنده؛ مضامین مشترک؛ سنایی؛ عطار؛ مولوی.