%34تخفیف
دانلود:بررسی تطبیقی رابطه امینت فردی با توسعه اجتماعی در ایران و ژاپن از 1880 الی 1918
تعداد89 صفحه در فایل wordکلید واژه‌ها: امنیت فردی، توسعه اجتماعی، ایران، ژاپن |
چکیدهجنبشهای فکری با هدف توسعه در دو کشور ایران و ژاپن در قرن نوزده آغاز شد. بسیاری از روشنفکران با آگاهی از سیاستها و تدابیر سنتی حکومتشان و با توجه به عقب افتادگی کشور خود از تمدن نوین، کوشیدند با توصیف جوامع اروپایی و ناکارآمدی حکومت حاکمه خود، شیوه زمامداری سنتی را دگرگون سازند. که با تبیین منشأ قدرت و حاکمیت و حقوق ملت، فرد به شیوه و اشکال متمایزی در قانون اساسی هر دو کشور رسمیت یافت؛ و گامی مهم در روند توسعه بود.مطالعه حاضر ضمن تجزیه و تحلیل امنیت فردی و بررسی تأثیرات آن در ایران و ژاپن، نشان خواهد داد که ضعف امنیت فردی، چگونه تواناییهای انسان را در دستیابی به توسعه پایدار با هدف ایجاد جوامع توسعه یافته تحت تأثیر قرار میدهد و توسعهاجتماعی را با مشکل مواجه میکند. بر این اساس، در بررسیهای خود با مرور بر نظریههای مکتب کپنهاک و نوواقعگرایی در مبحث امنیت، همچنین نظریههای توسعهاجتماعی با استناد به نظریات آمارتیا سِن و دادلی سیرز تأکید شده است که بر اساس نظریات گفته شده و با توجه به روش تحلیلی-تطبیقی بهتر میتوان میزان توسعهیافتگی را بر اساس امنیت ارزیابی کرد.این پژوهش با بررسی طیف گستردهای از حقوق در قانون اساسی ، میتواند ادعا کند که مشروطه ایران تا حد قابل ملاحظهای نسبت به مشروطه ژاپن موفقتر عمل کرده است. زیرا در ایران توانست پایههای استبداد را تا اندازهای متزلزل کند. به نظر میرسد مشروطه ژاپن به عنوان تلاشی برای تحکیم موقعیت حکومت سلطنتی و منافع دولتی بوده است ؛ که با بکارگیری رویههای استبدادی، وارد فرایند مدرنیزاسیون شد. |
