بررسی تأثیر بازارگرایی بر چابکی اسراتژیک با تأکید بر نقش فرهنگ سازمانی

تعداد188صفحه در فایل word

چکیده

بازارگرایی به­عنوان عاملی جهت پاسخگویی به نیازهای فعلی بازار می­باشد ونوعی فرهنگ سازمانی است که به مؤثرترین و کاراترین شکل، رفتارهای ضروری جهت ایجاد ارزش افزوده برای خریداران و در پی آن عملکرد بالاتری برای کسب و کار را به وجود می آورد. بازارگرایی شامل سه جزء رفتاری –  مشتری گرایی، رقیب گرایی و هماهنگی بین وظیفه ای است. گرایش به بازار می تواند به عنوان مزیتی رقابتی برای سازمان ها باشد، از آن جا که شناخت و پیش بینی نیازهای مشتریان جهت رسیدن به مزیت رقابتی و بخش بندی بازار هدف، ضروری است و جهت گیری کلیه اهداف، استراتژی ها و منابع حول محور جذب و نگهداری مشتری می باشد بنابراین درک بازار با برنامه ریزی و اتخاذ استراتژی های مناسب جهت وفادار کردن مشتریان و افزایش نرخ وفاداری آنها منافع بلند مدت برای بنگاه اقتصادی را سبب می شود، لذا مشتری عاملی کلیدی در چابکی سازمان قلمداد می­شود.  بکارگیری چابکی استراتژیک در سازمانها، راهبردی برای موفقیت در محیط های رقابتی و نامطمئن امروزی است. بنابراین چابکی استراتژیک در محیط های فوق رقابتی امروز بسیار نیاز است. سازمانی چابک نامیده می شود که بتواند به طور سودآوری در محیط متلاطم با نیازهای متغیر و غیر قابل پیش بینی امروزی فعالیت نماید. بازارگرا و چابک بودن سازمان، نیازمند بستری قوی در سازمان می­باشد که این بستر را فرهنگ سازمانی می­تواند پیاده سازد. پژوهش حاضر به دنبال بررسی وضعیت بازارگرایی و چابکی استراتژیک و نقش فرهنگ سازمانی در ارتباط این دو عامل می­­باشد. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی است و از نظر نحوه­ی گردآوری داده­ها، توصیفی از شاخه­ی همبستگی، از نوع معادلات ساختاری(SEM) می­باشد؛ همچنین برای تعیین وضعیت هر یک از متغیرها از آزمون میانگین استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از تأثیر مثبت و معنادار بازارگرایی بر چابکی استراتژیک و همچنین تأثیر مثبت و معنادار ابعاد بازارگرایی(به جز هماهنگی بین بخشی) بر چابکی استراتژیک می­باشد، علاوه بر این نقش تعدیلی فرهنگ سازمان در رابطه­ی بین بازارگرایی . چابکی مورد قبول واقع نشد.

کلمات کلیدی: بازاریابی، بازارگرایی، چابکی سازمان، فرهنگ سازمانی