بررسي گنبدهاي نمکي استان فارس و اثرات آنها بر آلودگي و کيفيت آب آبخوانهاي آبرفتي مجاور
چکيده
هدف از اين تحقيق بررسي مشخصات گنبدهاي نمکي استان فارس و طبقهبندي آنها بر اساس تأثيرگذاريشان بر آبخوانهاي آبرفتي مجاور ميباشد. بر اين اساس تعداد 56 گنبد نمکي به صورت انفرادي يا خوشهاي در استان شناسايي شد و مورد مطالعه قرار گرفت. اين گنبدهاي نمکي بر مبناي موقعيتشان نسبت به دشت به سه گروه A (گنبدهايي که ارتباط مستقيم با دشت دارند)، B (گنبدهايي که ارتباط مستقيمي با دشت نداشته و تنها از طريق آبهاي سطحي دشت را شور ميکنند) و C (گنبدهايي که هيچ ارتباطي با دشت ندارند) تقسيم شدند. گنبدهايي که تماس مستقيم با دشت دارند (گروه A) بر اساس نحوه قرارگيري نسبت به جهت جريان آب زيرزميني خود به سه گروه گنبدهاي ورودي دشت (1A)، گنبدهاي مياني دشت (2A) و گنبدهاي خروجي دشت (3A) تقسيمبندي شدند.
به منظور بررسي اثر گنبدهاي نمکي گروه A (که تهديدکنندهترين گنبدهاي نمکي ميباشند) بر شوري آبخوانهاي آبرفتي مجاور، دو گنبد نمکي به عنوان نمونه انتخاب گرديدند. اين دو گنبد شامل گنبد نمکي داراب واقع در شمال دشت داراب و گنبد نمکي بنارويه واقع در جنوب دشت جويم است. نتايج نشان داد که گنبد نمکي داراب که در ورودي دشت مي باشد نسبت به ديگر گنبد نمکي (بنارويه) اثر شورکنندگي بيشتري بر دشت مجاور دارد.
بررسي گنبدهاي نمکي استان فارس و اثرات آنها بر آلودگي و کيفيت آب آبخوانهاي آبرفتي مجاور
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.