%34تخفیف
بررسي اخذ الاجره علي الواجبات والمستحبات ازديدگاه فقه اماميه
تعداد 124 صفحه فایل word
چكيده
فقه در دامن قرآن و حدیث متولد گشته است و فقه روایی یا مأثور، اولین سبک فقهي، پس ازطلوع اسلام است؛ آن چنانکه در ادوار بعد، بساطت این فقه با استنباط های عقلی آمیخته شده و گاه برخی مسائل که جنبه کلانتری داشت، تلقی قاعده گردیده است. قاعده حرمت اخذ اجرت بر واجبات، قاعده ای چالشی و بحث برانگیز محسوب شده است. ریشه هاي قاعده در ادوار نخستین فقه،تنها چند روایت موردی، در باب قضاء و اذان و تعلیم قرآن بوده است و در کتب قدما صرفا فتوایی دال برحرمت اخذ اجرت برتجهيز میت وجود دارد. خاستگاه هاي اختلاف این مسأله در دوره های متأخرین عمدتا برپایه وجوه و تحلیل هاي عقلی قامت افراشته است و تاکنون اندیشمندان این میدان به طور مبسوط به مبانی عقلی قاعده پرداخته؛ ولی در باب مبانی قرآنی و حدیثی این مسأله به جد جای خالی وجود دارد. در این نگاشته؛ مبانی منصوص قاعده از کتب مختلف روایی و تفسیری گرداوری و به نقادی گذاشته شده است.
کلیدواژه ها: داعی بر داعی، واجبات نیابتی، اجاره، اجرت برواجبات و مستحبات
دسته: علوم انسانی, فقه و حقوق اسلامی
برچسب: اجاره, اجرت برواجبات و مستحبات, داعی بر داعی, واجبات نیابتی