دانلود پروژه:اندازه گيري حداقل معاش در جامعه شهري استان سيستان و بلوچستان  با استفاده از سيستم مخارج خطي طي برنامه‌هاي سوم وچهارم توسعه

چكيده:

      از آنجا که مساله فقر و برنامه‌هاي فقر زدايي مورد توجه سياست گذاران و برنامه ريزان است، شناسايي دقيق اين پديده در موفقيت اين برنامه‌ها و حل اين مسئله مهم ضرورتي انکار ناپذير خواهد بود. از طرفي دست يابي به توسعه و سازندگي در يک کشور يا منطقه نيازمند شناسايي و اندازه گيري ميزان فقر در آن کشور يا منطقه مي‌باشد. بر همين اساس خط فقر نسبي که مد نظر اين مطالعه است، عبارت است از عدم توانايي خانوارها در تامين يک سطح معين از استاندارهاي زندگي که در جامعه فعلي لازم و مطلوب تشخيص داده مي‌شود. براي تخمين حداقل معاش از تابع تقاضاي سيستم مخارج خطي استفاده شده است که براساس آن حداقل معاش در مناطق شهري سيستان وبلوچستان براي سال 1379 – سال اول برنامه سوم –  برابر 14.562.218 ريال بوده که در سال 1388 – سال پاياني برنامه چهارم – به رقم 52.499.452 ريال رسيده است. همينطور  براساس نتايج بدست آمده، شاخص نسبت سرشمار و شاخص شکاف درآمدي را نيز در سال‌هاي 1379 تا 1388 محاسبه کرده ايم. نتايج نشان مي‌دهد که اين شاخص‌ها در سال 1379 به ترتيب91/ 44 درصد و02/45 درصد بوده که در سال 1388 به ترتيب به 17/36 درصد و 9/38  درصد رسيده است. همين طور با مقايسه ميانگين شاخص استاندارد زندگي طي سال‌هاي برنامه سوم و چهارم توسعه درم يابيم که وضعيت فقر در برنامه چهارم نسبت به برنامه سوم توسعه حدودا 2 درصد افزايش يافته است.

واژه­هاي کليدي:  حداقل معاش، سيستم مخارج خطي، شاخص نسبت سرشمار، شاخص نسبت شکاف درآمدي.