آنچه که قصد داریم در این پژوهش به آن بپردازیم، بررسی اغتنام وقت در غزلیات حافظ و رهی معیری –که شاعرانی پرآوازه در پهنهی غزل از دو دورهی پر افت و خیز جهان شعر فارسی هستند- میباشد. هدف از نگارش این رساله، تحلیل اغتنام وقت دو شاعر و وجوه مشترک و متفاوت آن میباشد؛ هرچند که به اغتنام وقت در شعر بعضی از شاعران قبل از حافظ اشاره شده و به زمان در شعر حافظ گریزی زده شده است، که در پنج فصل ترتیب داده شده است.
در فصل اول، کلیات ذکر شده، در فصل دوم، به زندگی و اندیشهی دو شاعر مورد نظر پرداخته شده، فصل سوم، ماهیت وقت و زمان که در آن علاوه بر معانی لغوی و اصطلاحی وقت و زمان به وقت و زمان در آراء فلاسفه و عرفا پرداختهام؛ فصل چهارم که شاکلهی اصلی پایاننامه است، به اغتنام وقت در اشعار دو شاعر پرداخته شده و در فصل پنجم نتیجهگیری آمده است.