ارزیابی کارایی نسبی مرغداری های استان یزد با استفاده از مدل تحلیل پوششی داده ها

تعداد 58صفحه در فایل word

چكيده:

تلاش مستمر سازمانها براي دستيابي به الگوي جامع ارزيابي و رفع معايب شيوه هاي ارزيابي سنتي منجر به مطرح شدن مدلهاي تعالي سازماني و جوايز کيفيت ملي در سطح کشورهاي پيشرو و بدنبال آن ساير کشورهاي جهان گرديد. مدل ” دمينگ” ، مدل ” بالدريج”، و “مدل اروپايي کيفيت، از مهم ترين اين مدلها هستند که ساير مدلها بر اساس آنها شکل گرفته اند. اين مدلها با استفاده از عناصر مديريت کيفيت جامع، به عنوان محورها يا حوزه هاي مورد ارزيابي و با اختصاص وزنهاي مشخص و از قبل تعيين شده به هر حوزه، از طريق مميزي به  ارزيابي عملکرد سازمان مي پردازند. مدلهاي فوق به مدلهاي خود ارزيابي نيز معروفند(رازاني، 1381، ص27).

از سوي ديگر تحليل پوششي داده ها، به عنوان يک روش برنامه ريزي رياضي براي ارزيابي واحدهاي تصميم گيري، با اين فرض اوليه که واحدهاي تصميم گيري تحت بررسي نهاده هاي مشابه براي توليد ستانده هاي مشابه بکار مي گيرند، مورد استفاده قرار مي گيرد(مهرگان، 1383، ص17).

در اين تحقيق با استفاده از مدل CCR خروجي محور نسبت به ارزيابي کارايي نسبي مرغداری های گوشتی یزد پرداخته شده است. وروديهاي مدل DEA در اين تحقيق سطح زیربنای مرغداری، هزینه جوجه، هزینه های انرژی و هزینه دانه و هزینه نیروی انسانی و خروجي هاي مدل DEA وزن مرغ زنده و میزان کود تولیدی منظور گرديده است. سپس نتايج کسب شده در روش CCR ارائه گردیده است. تعيين خروجي هاي هدف براي کارا شدن واحدهاي ناکارا اقدام ديگري بوده که انجام پذيرفته است. با توجه به کاربردي بودن تحقيق مورد نظر، نتايج حاصل از اين تحقيق مي تواند مورد استفاده مرغداران، سازمان جهاد کشاورزی استان یزد و کلیه فعالان صنعت طیور کشور قرار گيرد.

کلمات کلیدی:

کارایی، تحلیل پوششی داده ها، مرغداری.