دانلود: ارزشیابی سطح حکمرانی خوب در شهر اصفهان، با تأکید بر رویکرد CDS

تعداد 149صفحه در فایل word

ارزشیابی سطح حکمرانی خوب در شهر اصفهان، با تأکید بر رویکرد CDS

چکیده

در دهه‏های اخیر به دلیل رشد سریع شهر نشینی، از مهم ترین مسایل مربوط به شهرها چگونگی نحوه مدیریت آنها، رضایت شهروندان از عملکرد شهرداریها، جذب سرمایه گذاران بالقوه و به طور کلی نیل به توسعه‏ی پایدار در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی می باشد. در طول تاریخ شهرنشینی، به منظور مقابله با چالش‏های ناشی از حجم وسیع شهرنشینی و افزایش سطح رفاه شهروندان در شهرها انواع مختلفی از الگوهای برنامه‏ریزی شهری تهیه و به کار گرفته شده اند. یکی از جدیدترین الگوهای برنامه ریزی راهبرد توسعه‏ی شهری است. این رویکرد جدید، به عنوان یک برنامه‏ریزی شهری کل نگر، راه هاي افزایش رشد اقتصادی، رقابت‏پذیري شهر، بهبود مدیریت‏ شهری و کاهش فقر که همگی نشانگر پایداري شهرها هستند، را شناسایی می‏کند. این راهبرد دارای چهار رکن می باشد: قابلیت زندگی، بانک‏پذیری، رقابت‏پذیری و حکمرانی خوب.

هدف اصلی پژوهش حاضر ارزشیابی سطح دو رکن راهبرد توسعه‏ی شهری یعنی شاخص‏های رقابت پذیري و حکمرانی خوب در شهر اصفهان و مقایسه‏ی مناطق چهارده‏گانه‏ی این شهر، به لحاظ این دو شاخص می باشد. در این پژوهش، سطح دو شاخص ذکر شده با نظر سنجی از شهروندان و کارشناسان توسط پرسشنامه‏‏ی محقق ساخته و مراجعه به آمارهای رسمی ارزشیابی شده است. جامعه‏ی آماری در ارزشیابی سطح حکمرانی خوب، شامل کلیه‏ی شهروندان ساکن در مناطق چهارده‏گانه‏ی شهرداری با حجم نمونه‏ی تصادفی طبقه‏بندی شده برابر با 536 نفر از شهروندان به دست آمده است. در ارزشیابی سطح رقابت‏پذیری، جامعه‏ی آماری متشکل از کلیه‏ی معاونان اداری- مالی، مدیران مالی، کارشناسان مالی و برنامه و بودجه و سایر کارشناسان مربوطه بوده است. برای ارزشیابی این شاخص پرسشنامه‏ِ‏ی استاندارد در اختیار کارشناسان مربوطه قرار گرفته است. حجم نمونه با روش غیر تصادفی، شامل 42 نفر از کارشناسان مربوطه می باشد. پس از توزیع و تکمیل پرسشنامه‏ ها توسط نمونه‏ِ‏ی منتخب برای هر شاخص، تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش‏های آماری توصیفی و استنباطی صورت گرفته است.

بنابر نتایج پژوهش، حکمرانی خوب در شهر اصفهان پایین تر از متوسط طیف لیکرت ارزشیابی شده است، و اختلاف معناداری بین شهرداري‏هاي مناطق چهارده‏گانه به لحاظ این شاخص وجود ندارد. در ارزشیابی شاخص رقابت‏پذیری نیز، سطح این شاخص در شهر اصفهان پایین تر از متوسط طیف لیکرت ارزشیابی شده است. هم چنین رقابت‏پذیری به لحاظ ابعاد اقتصادی و اجتماعی نیز در شهر اصفهان پایین‏تر از متوسط طیف لیکرت ارزشیابی شده است. در توصیف رقابت‏پذیری با استفاده از متغیرهای کمی، تفاوت هایی بین مناطق چهارده‏گانه‏ی شهر وجود داشته است.

واژگان کلیدی: شهرنشینی، راهبرد توسعه‏ی شهری، حکمرانی خوب، رقابت‏پذیری.