دانلود محصول: اثر حاد و مزمن فعالیت رکاب زدن زیربیشینه همراه با محدودیت جریان خون بر BDNFوTNFα سرمی مردان سالم

تعداد146 صفحه در فایل word

کارشناسیارشد

رشتةتربیت­بدنیوعلومورزشیگرایشفیزیولوژیورزشی

اثر حاد و مزمن فعالیت رکاب زدن زیربیشینه همراه با محدودیت جریان خون بر BDNFوTNFα سرمی مردان سالم

چکیده

هدف ازپژوهش حاضرتعیین اثرحادومزمن فعالیت رکاب­زدن زیربیشینه همراه و بدون محدودیت جریان خون بر سطوح سرمی عامل رشد عصبی(BDNF)والتهابی(TNF-α)در مردان سالم بود.بدین منظور 24 نفر از دانشجویان تربیت بدنی مشغول به تحصیل در دانشگاه خوارزمیبه صورت داوطلبانه(میانگین سن 75/2±79/23سال،وزن77/8±87/69کیلوگرم، قد6/5±75/174سانتی‌متر، شاخص­توده بدن59/2±91/22 کیلوگرم بر مترمربع) انتخاب شدند.آزمودنی‌ها به سه گروه رکاب زدن همراه با انسداد عروق پا(8n=)، رکاب زدن بدون انسداد(8n=) و کنترل(8n=) تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه تمرین با انسداد و تمرین بدون انسداد به مدت 3 هفته، هر هفته 3 جلسه و در مجموع 9 جلسه تمرین کردند، هر جلسه تمرین شامل 3 وهله سه دقیقه­ای رکاب زدن با شدت50 درصد W_max بود که بین هر وهله 30-45ثانیهاستراحتوجود داشت.(میزان فشار روی ران در گروه انسداد،140-170 میلی متر جیوه بود.)مجموع زمان تمرین30/10دقیقه بود.قبلو بعد از اجرای پروتکل،آزمون­ کاستوم برای تعیینتوان حداکثرآزمودنی­ها انجام شد.برای تجزیه و تحلیل داده‌ها پس از اطمینان از توزیع طبیعی آنها، از آزمون­های تحلیل واریانس یکسویه،tمستقل و t وابسته استفاده گردید.نتایج نشان داد، انسداد(mmhg170-140) عروق پا به هنگام پاسخ بهیک جلسه تمرین زیربیشینۀ رکاب زدنبرسطوحBDNF(290/0 =p)،TNF-α(338/ 0=p)ونسبت آنها(384/0 =p) درمقایسۀ با گروه­ بدون انسداد تفاوت معناداری ندارد.ازطرفی به هنگام سازگاری،درسطوحBDNF(254/0 =p)،TNF-α(338/ 0=p) ونسبت آنها(384/0 =p)بین گروه­های انسداد،بدون انسداد وکنترل نیز تفاوت معنادار وجود نداشت.همچنین به هنگام سازگاری درپاسخ ،درسطوحBDNF(146/ 0=p)،TNF-α(169/0 =p)ونسبت آنها(934/0=p)بین هر سه گروه تفاوت معناداری ایجاد نشد. ضمنا به هنگام پاسخ،درمقدارBDNF(005/0=p) درگروه انسداد درمقایسه با پیش آزمون پیشرفت معناداری مشاهده شد. ولی در میزان TNF-α(488/0=p) ونسبت آنها(864/0=p) این چنین نبود.ازطرفی در گروه­انسداد(026,0=p)به هنگام سازگاری در مقدار BDNF به نسبت پیش آزمون پیشرفت معناداری مشاهده شد.ولی در مقدار TNF-α(567,0=p)و نسبتBDNF به TNF-α(303,0=p) تغییر معناداری مشاهده نشد.علاوه براین درگروه انسدادی،به هنگام سازگاری درپاسخدر مقدارBDNF(035/0=p) در مقایسه با پیش آزمون تفاوت معناداری ایجاد شد.ولی در مقدار TNF-α(806/0=p)و نسبت BDNFبه TNF-α(527/0=p) این چنین نبود.به طور کلی نتایج نشان دادکه بین گروهای انسداد، بدون انسداد و کنترل در مقادیرBDNF،TNF-αونسبت BDNFبه TNF-αدر پاسخ،سازگاری و سازگاری در پاسخ تفاوت معناداری وجود ندارد.

واژه­هایکلیدی

چکیده

هدف ازپژوهش حاضرتعیین اثرحادومزمن فعالیت رکاب­زدن زیربیشینه همراه و بدون محدودیت جریان خون بر سطوح سرمی عامل رشد عصبی(BDNF)والتهابی(TNF-α)در مردان سالم بود.بدین منظور 24 نفر از دانشجویان تربیت بدنی مشغول به تحصیل در دانشگاه خوارزمیبه صورت داوطلبانه(میانگین سن 75/2±79/23سال،وزن77/8±87/69کیلوگرم، قد6/5±75/174سانتی‌متر، شاخص­توده بدن59/2±91/22 کیلوگرم بر مترمربع) انتخاب شدند.آزمودنی‌ها به سه گروه رکاب زدن همراه با انسداد عروق پا(8n=)، رکاب زدن بدون انسداد(8n=) و کنترل(8n=) تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه تمرین با انسداد و تمرین بدون انسداد به مدت 3 هفته، هر هفته 3 جلسه و در مجموع 9 جلسه تمرین کردند، هر جلسه تمرین شامل 3 وهله سه دقیقه­ای رکاب زدن با شدت50 درصد W_max بود که بین هر وهله 30-45ثانیهاستراحتوجود داشت.(میزان فشار روی ران در گروه انسداد،140-170 میلی متر جیوه بود.)مجموع زمان تمرین30/10دقیقه بود.قبلو بعد از اجرای پروتکل،آزمون­ کاستوم برای تعیینتوان حداکثرآزمودنی­ها انجام شد.برای تجزیه و تحلیل داده‌ها پس از اطمینان از توزیع طبیعی آنها، از آزمون­های تحلیل واریانس یکسویه،tمستقل و t وابسته استفاده گردید.نتایج نشان داد، انسداد(mmhg170-140) عروق پا به هنگام پاسخ بهیک جلسه تمرین زیربیشینۀ رکاب زدنبرسطوحBDNF(290/0 =p)،TNF-α(338/ 0=p)ونسبت آنها(384/0 =p) درمقایسۀ با گروه­ بدون انسداد تفاوت معناداری ندارد.ازطرفی به هنگام سازگاری،درسطوحBDNF(254/0 =p)،TNF-α(338/ 0=p) ونسبت آنها(384/0 =p)بین گروه­های انسداد،بدون انسداد وکنترل نیز تفاوت معنادار وجود نداشت.همچنین به هنگام سازگاری درپاسخ ،درسطوحBDNF(146/ 0=p)،TNF-α(169/0 =p)ونسبت آنها(934/0=p)بین هر سه گروه تفاوت معناداری ایجاد نشد. ضمنا به هنگام پاسخ،درمقدارBDNF(005/0=p) درگروه انسداد درمقایسه با پیش آزمون پیشرفت معناداری مشاهده شد. ولی در میزان TNF-α(488/0=p) ونسبت آنها(864/0=p) این چنین نبود.ازطرفی در گروه­انسداد(026,0=p)به هنگام سازگاری در مقدار BDNF به نسبت پیش آزمون پیشرفت معناداری مشاهده شد.ولی در مقدار TNF-α(567,0=p)و نسبتBDNF به TNF-α(303,0=p) تغییر معناداری مشاهده نشد.علاوه براین درگروه انسدادی،به هنگام سازگاری درپاسخدر مقدارBDNF(035/0=p) در مقایسه با پیش آزمون تفاوت معناداری ایجاد شد.ولی در مقدار TNF-α(806/0=p)و نسبت BDNFبه TNF-α(527/0=p) این چنین نبود.به طور کلی نتایج نشان دادکه بین گروهای انسداد، بدون انسداد و کنترل در مقادیرBDNF،TNF-αونسبت BDNFبه TNF-αدر پاسخ،سازگاری و سازگاری در پاسخ تفاوت معناداری وجود ندارد.

واژه­هایکلیدی

فعالیت رکاب زدن،محدودیت جریان خون، تمرین انسدادی، عامل رشد عصبی مشتق شده از مغز[1](BDNF)، عامل نکروز توموری آلفا[2](TNFα)، مردان سالم

1-Brain Derived Neurotrophic Factor(BDNF)

2-Tumor Necrosis Factor Alpha(TNF-α)

1-Brain Derived Neurotrophic Factor(BDNF)

2-Tumor Necrosis Factor Alpha(TNF-α)