دانلود:آزادی دینی و مذهبی در قانون اساسی و سایر قوانین جمهوری اسلامی ایران

تعداد122صفحه در فایل word

ادیان به رسمیت شناخته شده در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران شامل اسلام، زرتشتی، یهودیت و مسیحیت می باشد که قرآن کریم در پاره ای از آیات خود به آنها اشاره نموده و آنان را در زمره ادیان الهی برشمرده است. اصل دوازدهم و سیزدهم و چهاردهم قانون اساسی به حقوق پیرامون ادیان و مذاهب پرداخته است. در این رساله تلاش شده است تا در بخش اول، ادیان به رسمیت شناخته شده در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایرن را بطور اجمالی مورد بررسی قرار داده و سابقه تاریخی، حقوق و تکالیف پیروان این ادیان را به عنوان اهل ذمه در قرآن مجید، فقه شیعه، روایات و احادیث ائمه اطهار (ع) مورد تحقیق و کنکاش قرار دهیم. همچنین در آخر این بخش به شناخت نقش و تاثیر حقوق بین الملل بر قانون اساسی ایران در به رسمیت شناختن حقوق اقلیت های دینی پرداخته شده است. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، با به رسمیت شناختن مذاهب اسلامی احصا شده در اصل دوازدهم خود، حقوقی را برای آنها قائل شده است. از جمله این حقوق:رعایت احوال شخصیه ( ازدواج ، طلاق ، ارث و وصیت )، آزادی در تعلیم و تربیت دینی، آزادی در انجام مراسم مذهبی بر طبق فقه مربوطه، به رسمیت شناختن دعاوی آنها در دادگاه ها و در آخر پیروی از مقررات محلی در حدود اختیارات شوراها بر طبق مذهب خودشان در منطقه ای که پیروان هر یک از این مذاهب اکثریت داشته باشند البته با رعایت حفظ حقوق پیروان سایر مذاهب که به شرح هر یک از موارد فوق در بخش دوم می پردازیم. لازم به ذکر است که علاوه بر پیروان ادیان و مذاهب به رسمیت شناخته شده در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، پیروان فوق غیرمسلمان غیررسمی نیز در جامعه وجود دارند که نسبت به پیروان ادیان و مذاهب رسمی از حقوق کمتری برخوردارند. البته پیروان این فرق شهروند ایرانی محسوب می شوند و بالتبع، حقوقی بدلیل ایرانی بودنشان برای آنها منظور شده است .

کلید واژه ها : دین، مذهب ، اقلیت های مذهبی ، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران