مطالعه مرجان های کربنیفر ایران مرکزی در کوه های ازبک کوه و برش های انارک و رامشه

تعداد 248صفحه فایل word قابل ویرایش

Site: www.filenaab.ir

عنوان

مطالعه مرجان­های کربنیفر ایران مرکزی در کوه­ های ازبک­کوه و برش­های انارک و رامشه

چکیده

رسوبات کربنیفر ايران مرکزي(به ویژه در کوه های ازبک کوه، انارک و برش اسدآباد (در منطقه رامشه شهرضا)، نسبت به سایر نواحی ایران، کامل تر است. این توالی به جز آشکوب کاسیمووین، از سنگ های کربونیفر پیشین(تورنزین پیشین) تا بالاترین حد کربونیفرپسین(قزلین) را شامل می شود که نشان از پوشش نسبتا کامل درياي کربونيفر در این قسمت­های ايران مرکزي دارد.

مطالعه حاضر به شناسایی مرجان­های کربنیفر در مناطق یاد شده و بررسی زیست چینه نگاری و جغرافیای زیستی دیرینه آنها می پردازد. حاصل این پژوهش، شناسایی 49 گونه و 28 جنس از 15 خانواده است كه در اشکوب­های تورنزین، ویزئن، سرپوخووین، باشکیرین و قزلین وجود دارند. همچنین در این مطالعه 7 گونه جدید معرفی شدند که عبارتند از :

Fomichevella nadjafi  sp. nov., Heintzella fluegeli sp. nov., Heintzella sp. nov.,  Klepatrina (Porfirivella) sp. nov., Opiphyllum sp. nov., Siphonophyllia sp. nov.,  Haplolasma sp. nov.,

برپایه مطالعات بیواستراتیگرافی، 5 زون مرجانی برای نهشته های کربنیفر در این مناطق تعریف گردید که عبارتند از:

زون شماره 1) Diphyphyllum lateseptatum total range zone  به سن ویزئن پسین؛ معادل ساب زون مرجانی  β  RC7  (معادل V3c ) است که در سازند سردر در برش اسدآباد یافت شد. این زون مرجانی معادل زون کنودونتی(Boncheva et al., 2007) Texanus  می باشد.

زون شماره 2) زون تجمعی Claviphyllum falcatum- Rotiphyllum rushianum– Amplexus coralloides   به دیرینگی ویزئن پسین؛  از زیرسازند شیشتو II در برش الگوی این سازند یافت شد. در مقایسه با زیراشکوب های جهانی، این بیوزون مرجانی معادل زیراشکوب بلژیکی  Early Warnantian =Rc8= V3c  ، یا D2 انگلیس Early Brigantian و معادل زون مرجانی Yuanophyllum چین و زون مرجانی Palastrea konincki در شمال­غرب ترکیه است.

زون شماره 3) Heritschioides vepres- Opiphyllum fomitchei interval zone به سن سرپوخووین پسین-باشکیرین میانی می­باشد. این بیوزون در بخش کربناته میانی سازند سردر در برش­های ازبک کوه و برش اسدآباد وجود دارد. از این زون مرجانی، بیوزونهای فرامینیفری   Eostaffella pseudostruvei – Eostaffella mirifica foraminiferal zoneتوسط سهرابی (1384) تعریف شد.

زون شماره 4)  Opiphyllum fomitchei total range zone به سن باشکیرین پیشین-میانی می باشد و از بخش کربناته میانی سازند سردر در برشهای ازبک­کوه و برش اسدآباد یافت شد. این زون مرجانی معادل زون فرامینیفری Eostaffellina paraprotvae– Endothyra bashkirica ‌ و زون Pseudostaffella compressa- Pseudostaffella antique- Eostaffella amabilis  و نیز زونهای کنودونتی Idiognathodus sinuatus- I. primulus / I. corrugates- I. sulcatus و Idiognathodus sulcatus parva (سهرابی، 1384) به ديرينگى “باشکيرين­ پیشین تا میانی است.

زون شماره 5) زون Ivanovia–  Petalaxis به سن قزلین می باشد. این زون از سازند زلدو در انارک یافت شد. این زون مرجانی معادل زون فرامینیفری  Rauserites rossicus–R. stuckenbergi Zone  و بیوزون Jigulites jigulensis Zone  است که توسط Leven & Gorgij (2006) از ناحیه مورد مطالعه در انارک معرفی شد.

بر اساس مطالعات جغرافیای زیستی دیرینه، مرجانهای کربنیفر پیشین ایران مرکزی در مناطق مورد مطالعه قلمرو فونای Cyathaxonia بوده که شباهت زیادی با مرجان­های هم سن در سایر بلوک­های سیمری دارند. عدم همراهی فونای Kueichouphyllum با فونای Cyathaxonia نشاندهنده شرایط متفاوت رسوبی بلوک طبس نسبت به رسوبات هم سن در البرز (سازند مبارک) و سازند گچال بود، این شرایط محیطی محیطی برای گسترش مرجانهای تیپیک در این مناطق نامناسب بوده است، لذا تنها فونای Cyathaxonia قادر به حیات در چنین محیط هایی بودند.

در طی نامورین، یک روند تشابه متفاوتی در مرجانهای کربنیفر پسین ایجاد می گردد که متاثر از حوادث تکتونیکی و اقلیمی کربنیفر پسین بود. در قاعده کربنیفر پسین (نامورین) مرجانهای ایران مرکزی که در این زمان در عرضهای 35-30 درجه جنوبی زندگی می کردند، تشابه نژادی بسیار نزدیکی با مرجانهای هم سن در قطب شمال روسیه و کانادا نشان می دهد که در این زمان در عرضهای 35-30 درجه شمالی قرار داشتند.  لذا می­توان پذیرفت که عرض 30-35 درجه شمالی و جنوبی بهترین مکان برای گسترش این فونای مرجانی بود.

کلمات کلیدی: مرجان، کربنیفر، ایران مرکزی، طبس، ازبک کوه، انارک.