بررسی و نقد رویکردهای پژوهش تطبیقی و معرفی رویکرد مناسب در فلسفه تعلیم و تربیت

تعداد 94 صفحه فایل word

چکیده

هدف اصلی پژوهش حاضر مشخص کردن رویکردهای پژوهش تطبیقی و معرفی رویکرد مناسب در فلسفه ی تعلیم و تربیت است که در راستای این هدف سه سؤال اصلی شامل: 1) رویکرد تاریخی در پژوهش های تطبیقی در فلسفه چه مشخصه هایی دارد؟ 2) رویکرد پدیدارشناسی در پژوهش های تطبیقی در فلسفه چه مشخصه هایی دارد؟ و 3) رویکرد مناسب پژوهش تطبیقی در فلسفه تعلیم و تربیت چیست؟ مطرح گردیده است. روش مورد استفاده در این پژوهش با توجه به ماهیت موضوع، روش توصیفی و تحلیل محتوای کیفی می باشد که بر این اساس به منظور تهیه و تدوین مبانی نظری و پیشینه تحقیق و همچنین برای استخراج رویکردهای پژوهش تطبیقی در فلسفه و معرفی رویکردی به عنوان رویکرد مناسب پژوهش های تطبیقی در فلسفه ی تعلیم و تربیت، اسناد و منابع کتابخانه ای مورد بررسی قرار گرفته و اطلاعات مورد نظر جمع آوری و مورد استفاده قرار گرفت. از مهم ترین یافته های تحقیق در سؤال اول این است که، رویکرد تاریخی یکی از رویکردهای پژوهش تطبیقی در فلسفه ی تعلیم و تربیت است. این رویکرد نگاه تاریخی به تطبیق دارد و معتقد است فقط در زمان و مکان خاصی می توان به پژوهش  تطبیقی پرداخت. در پاسخ به سؤال دوم به این نتیجه رسیدیم که رویکرد پدیدارشناسی در پژوهش تطبیقی در فلسفه ی تعلیم و تربیت به منظور نقد و تکمیل رویکرد تاریخی مطرح شده است، طبق این رویکرد وقتی محدودیت ها و بندهای تاریخی زمان و مکان شکسته شود، افراد متعلق به زمان ها و مکان های مختلف می توانند با هم به گفتگو بنشینند و تطبیق به معنای واقعی کلمه اتفاق بیفتد. در پاسخ سؤال سوم به عنوان نتیجه گیری باید گفت، روشی که بواسطه ی آن پژوهش تطبیقی امکان پذیر می شود، روش پدیدارشناسی است نه تاریخ انگاری. این روش بیانگر این نکته است که پژوهش تطبیقی نباید گرفتار روش تاریخ انگاری شود چرا که با نگرش تاریخی نمی توان دو اندیشه یا دو اندیشمند را تطبیق نمود.

کلید واژه ها: رویکرد، پژوهش تطبیقی، رویکرد تاریخی، رویکرد پدیدارشناسی، فلسفه تعلیم و تربیت