تاثیر هورمون اکسین و سدیم نیترو پروساید بر آنتی اکسیدان های گیاه گندم در شرایط تنش شوری

تعداد 25صفحه در فایل word

چکیده:

تاثیر هورمون اکسین و سدیم نیترو پروساید بر آنتی اکسیدان های گیاه گندم در شرایط تنش شوری

در پژوهش حاضر، تاثیر هورمون ایندول بوتیریک اسید، به عنوان هورمون رشد و هم چنین در آزمایشی مجزا، تاثیر سدیم نیترو پروساید بر آنتی اکسیدان های گیاه گندم، تحت تنش شوری، مورد بررسی قرار گرفته است. آزمایش، با استفاده از دو غلظت شوری(50 و 100 میلی مولار) و محلول هورمون با سه غلظت(100، 500 و 900 ppm) و هم چنین آزمایش دوم، با استفاده از غلظت های شوری ذکر شده همراه با محلول سدیم نیترو پروساید با غلظت 50 میکرومولار، انجام شد. تیمارهای هورمون و هم چنین سدیم نیترو پروساید، به صورت اسپری بر روی برگ های گیاهچه ها و تیمار شوری بواسطه آبیاری گیاه با آب حاوی نمک به صورت جایگزین با آب معمولی صورت گرفتند. این آزمایش، به صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملا تصادفی، در 3 تکرار انجام پذیرفت. آنتی اکسیدان های مورد مطالعه در این دو آزمایش ، شامل دو آنتی اکسیدان غیر آنزیمی( کارتنوئیدها و ترکیبات فنلی) و کاتالاز، به عنوان یک آنتی اکسیدان آنزیمی می باشند. با توجه به نتایج به دست آمده، تاثیر تنش شوری بر روی آنتی اکسیدان های مورد مطالعه به این صورت است که با افزایش غلظت شوری، میزان کارتنوئیدها و ترکیبات فنلی و هم چنین فعالیت آنزیم کاتالاز گیاهچه، نسبت به شاهد افزایش معنی داری یافته است؛ اما با القای تیمار شوری، تغییرات معنی داری در میزان آنتی اکسیدان کل مشاهده نمی کنیم. با القای تیمار هورمون، شاهد تغییرات معنی دار در میزان هیچ یک از آنتی اکسیدان ها نبودیم؛ و در مورد ترکیب دو تیمار شوری و هورمون، به نتایج مشابه دست یافتیم. در رابطه با آزمایش تاثیر سدیم نیترو پروساید، در تیمار سدیم نیترو پروساید تنها، میزان کارتنوئید، ترکیبات فنلی و هم چنین فعالیت آنزیم کاتالاز گیاهچه تیمار شده با سدیم نیترو پروساید، نسبت به گیاه شاهد، تغییرات معنی داری را نشان نمی دهد. اما ظرفیت آنتی اکسیدانی کل افزایش معنی داری را نشان می دهد. در تیمار شوری، شاهد تغییرات معنی داری در میزان کارتنوئیدهای گیاهچه و هم چنین فعالیت آنزیم کاتالاز نیستیم؛ اما در همین تیمار، شاهد افزایش معنی دار میزان ترکیبات فنلی و نیز ظرفیت آنتی اکسیدانی کل می باشیم. در نهایت، در ترکیب دو تیمار، میزان کارتنوئیدها و هم چنین فعالیت آنزیم کاتالاز، تغییرات معنی داری نیافته است، اما در ترکیب SNP با شوری با غلظت پایین تر، شاهد کاهش معنی دار میزان ترکیبات فنلی کل هستیم؛ هم چنین در مورد ظرفیت آنتی اکسیدانی کل می توان افزایش معنی داری را مشاهده کرد. با توجه به نتایج بدست آمده، این چنین به نظر می رسد که هورمون اکسین بواسطه تنظیم فعالیت آنتی اکسیدان های گیاهچه گندم، به بهبود شرایط تنش شوری و افزایش مقاومت گیاهچه ها در مقابل تنش، کمک می کند. در مورد تیمار سدیم نیترو پروساید، این گونه به نظر می رسد که بکارگیری این ترکیب، بواسطه القای بیان و فعال کردن آنتی اکسیدان ها و یا ممانعت از فعالیت گونه های فعال اکسیژن، موجب بهبود شرایط تنش می شود. نتیجه دیگر، بالا رفتن میزان آنتی اکسیدان ها در شرایط تنش است که مربوط به مقابله آن ها با گونه های فعال اکسیژن ایجاد شده توسط شرایط تنش می باشد.

کلمات کلیدی: گندم، ایندول بوتیریک اسید، سدیم نیترو پروساید، آنتی اکسیدان، شوری