بررسي استفاده از مدل‌ اختصاصي پیش‌بینی زماني -مکاني زمین‌لغزش بر اساس توزیع فضایي پارامترهای پایداری شيب منطقه سفل میان در حوضه نکارود

تعداد 78صفحه در فایل word

کارشناسی ارشد زمین­شناسی مهندسی

بررسي استفاده از مدل‌ اختصاصي پیش‌بینی زماني –مکاني زمین‌لغزش بر اساس توزیع فضایي پارامترهای پایداری شيب منطقه سفل میان در حوضه نکارود

چکیده:

زمین­لغزش به‌عنوان پدیده­ای طبیعی همه ساله در بسیاری از نقاط جهان به‌ویژه مناطق کوهستانی رخ می­دهد و خسارات ناشی از این پدیده نیز چشمگیر است. با توجه به وضعیت آب و هوایی معتدل و مرطوب شمال ایران، اکثر زمین­لغزش­هایی که در این منطقه رخ می­دهد، زمین­لغزش­های تحریک شده براثر بارش باران می­باشد. هرچند سایر عوامل به‌صورت غیرمستقیم در ایجاد این پدیده دخیل هستند.آسیب­های اقتصادی و اجتماعی قابل‌توجه به وجود آمده براثر زمین­لغزش، فهم توزیع مکانی و زمانی این پدیده و همچنین پیش‌بینی وقوع آن را حائز اهمیت کرده است.هدف ازانجام این پژوهش نیز پیش‌بینی زمان و مکان وقوع زمین­لغزش در محدوده حوضه نکارود با استفاده از یک مدل فیزیکی به نام TRIGRS می­باشد که توسط سازمان زمین‌شناسی آمریکا به‌عنوان مدل اختصاصی پیش‌بینی زمین­لغزش ارائه‌شده است. جهت به دست آوردن پارامترهای مورد نیاز مدل، در یک بازدید صحرایی 7 روزه از منطقه، عمق خاک مشخص گردید و نیز نمونه خاک جهت انجام آزمایش­های موردنیاز به‌صورت دست‌خورده و دست‌نخورده برداشت شد و به آزمایشگاه منتقل گردید. در آزمایشگاه بر روی نمونه­ها آزمایش­های موردنیاز از قبیل تعیین درصد رطوبت، دانه‌بندی، هیدرومتری، تراکم، برش مستقیم، تعیین وزن واحد حجم، انجام شد سپس فایل­ها و پارامترهای موردنیاز نظیر عمق خاک، عمق سطح ایستابی، مدل ارتفاع رقومی شده[1]، شیب توپوگرافی، جهت جریان، چسبندگی، زاویه اصطکاک داخلی، وزن واحد حجم، هدایت هیدرولیکی اشباع، ضریب انتشار هیدرولیکی، رطوبت حجمی اشباع، رطوبت حجمی باقی‌مانده، شدت و مدت بارش، تهیه گردید. سپس با توجه به نوع خاک، منطقه مورد مطالعه به سه زون خواص شامل زون­های 1 (MH)، 2 (CH) و 3 (CL) تقسیم شد. با شبیه‌سازی‌های انجام شده در یک دوره بارش 24 ساعته و با شدت 27/1 میلی‌متر بر ساعت، مشاهده گردید که نوع خاک و خصوصیات مکانیکی و هیدرولوژیکی آن و نیز عمق خاک و شیب توپوگرافی تأثیر بیشتری دارند، نتایج شبیه‌سازی بارندگی و تأثیر آن روی ناپایداری شیب­ها نشان داد که در منطقه مورد مطالعه ناپایداری­های پیش‌بینی شده و ناپایداری­های به وقوع پیوسته، همگی در زون1 (MH) ایجاد شده‌اند که نسبت به دو زون دیگر (CH, CL) دارای ویژگی­های مقاومتی کمتر و هدایت هیدرولیکی و ضریب انتشار بیشتر بوده­اند. قابل ذکر است در زون 1 نیز نقاطی که دارای ضخامت خاک و شیب توپوگرافی بیشتر نسبت به نقاط دیگر بوده­اند ناپایدار شده­اند، این درحالی است‌که دارای فشار آب منفذی کمتر بوده­اند.

کلمات کلیدی: پیش‌بینی زمین‌لغزش، TRIGRS، نکارود

[1]DEM