%38تخفیف
اثر دور آبياري وکود هاي زيستي بر راندمان مصرف آب و ويژگي¬هاي زراعي و کيفي سويا(Glycin max L.) در همدان
تعداد120صفحه در فایل word
گروه آموزشی زراعت واصلاحنباتات
كارشناسي ارشد در رشته مهندسي کشاورزي- گرايش زراعت
چكيده:به منظور بررسي تاثير کودهاي زيستي بر برخي از شاخص هاي فيزيولوژيکي رشد رقم M9 سويا تحت شرايط تنش رطوبتي، آزمايشي به صورت کرت هاي خرد شده در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي در سه تکرار در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه بوعلي سيناي همدان در بهار سال 1391 اجرا گرديد. در كرت هاي اصلي سه سطح آبياري شامل آبياري پس از 50 ، 100 و 150 ميلي متر تبخير از تشت تبخير كلاس A و در کرت هاي فرعي کود بيولوژيک در چهار سطح (تلقيح بذرها با برادي ريزوبيوم ژاپونيکوم، کاربرد ميکورايز آربوسکولار، تلقيح و کاربرد همزمان هر دو کود زيستي و عدم استفاده از کودهاي زيستي) بودند. نتايج نشان داد با افزايش شدت تنش رطوبت، تمامي شاخص هاي رشد اندازه گيري شده به ويژه حداکثر سرعت رشد محصول قرار گرفتند، حداکثر ماده خشک کل و دوام ماده خشک کل، کاهش يافت. ميزان کاهش سه شاخص مذکور در حالت تنش شديد رطوبت در مقايسه با شرايط عدم تنش به ترتيب 63، 8/50 و 6/47 درصد بود. کاربرد کودهاي زيستي به خصوص ميکورايز در حالت عدم تنش، عموماً سبب کاهش شاخص هاي اندازه گيري شده گرديد. اما در شرايط تنش شديد رطوبتي آبياري پس از 150 ميلي متر تبخير، کاربرد همزمان هر دو کود زيستي در مقايسه با تيمار عدم مصرف کودهاي زيستي، منجر به افزايش قابل توجه بيش تر شاخص هاي رشد از جمله حداکثر سرعت رشد محصول، حداکثر شاخص سطح برگ و دوام ماده خشک کل به ترتيب به ميزان 50، 6/28 و 8/45 درصد گرديد. در اين پژوهش بالاترين و پايين ترين راندمان مصرف آب به ترتيب به ميزان 91/0 و 26/0 کيلوگرم دانه بر متر مکعب آب در آبياري مطلوب و تنش شديد رطوبتي به دست آمد اما مصرف توام دو کود زيستي سبب افزايش 132 درصدي اين شاخص در شرايط تنش شديد رطوبت نسبت به عدم کاربرد کودهاي زيستي در همان سطح تنش گرديد. تنش کم آبي اثر معنيداري بر تعداد غلاف در متر مربع، دانه در غلاف، ارتفاع بوته، عملکرد هاي بيولوژيک، دانه، روغن و پروتئين داشت اما بر وزن صد دانه، شاخص برداشت و درصدهاي روغن و پروتئين دانه اثر معنيداري نداشت. در شرايط عدم تنش رطوبت، کودهاي زيستي بر بيشتر صفات اندازه گيري شده اثري نداشتند و حتي ميکوريزا سبب کاهش ارتفاع بوته ها شد. اما کاربرد کود زيستي به ويژه کاربرد همزمان آن ها سبب تقليل اثر منفي تنش رطوبت گرديد، طوري که در تنش شديد رطوبتي، کاربرد همزمان ميکوريزا و ريزوبيوم، تعداد غلاف در متر مربع، وزن صد دانه، ارتفاع بوته و عملکردهاي بيولوژيک، دانه و روغن را به ترتيب 33، 6/9، 4/15 90، 93 و 170 درصد نسبت به تيمار عدم مصرف کودهاي زيستي افزايش داد. |
واژه¬هاي کليدي: تنش آب، شاخص رشد، کود زيستي، عملکرد، روغن، پروتئين، سويا |
|
|
